4. ad Regem Mathyam, cui libellos suos commendat,
qui properent ad eum patronum et ornatorem ire

Ad te festinant sine me, rex, ire libelli;

      Non mare, non longas pertimuere vias.

Iam defensorem, iam te posuere patronum,

      Iam sordent illis, tecta paterna, lares.

5

Iam nequeo retinere domi, nidoque relicto

      Vt Phoebi corvus iam sine matre volat,

Sic volucres rapidis decurrunt passibus ad te;

      Devovi hos, postquam sic voluere, tibi.

Demisso his iussi vultu tibi ferre salutem,

10

      Poplite deflexo cum tua tecta petent;

Vertice nudato tum suplice voce perorent;

      Adiungant lepidos cum gravitate sales.

Sintque breves; nullum mordaci scommate ledant;

      Sint nitidi et terso dulciter ore sonent,

15

Oreque virgineo prope te nil turpe loquantur;

      Respuit obscenos regia casta iocos.

Sin secus accedent, detorques ocius ad nos,

      Vt castigatos virga paterna notet.