90. ad Philippum
Invitas; venio; dapibus tua mensa superbis
Instruitur fastis et seniore mero.
Nam quaesita paras diverso fercula sole,
Hospitibus possent quae satis esse deis.
5
Illic Tarpeiae custos mihi ponitur arcis
Et cum perdicis pectore chortis aves
Quicquid et Aetolo lautus laudaret in apro
Et proles nondum fronte timenda bovis.
Addis et involucres Dodonae matris alumnos
10
Quamque prius Phasis impia novit avem.
Magna quidem et magno sunt haec te digna, Philippe,
At pretium mecum solius assis habent.
Quid iuvat innumero mercata numismate cena,
Cum possis solo lautior esse cibo?
15
Da mihi buccellas et sobria pocula pone;
Si Lepidum addideris, omnia cara dabis.