89. ad Papiensem

"Numquid nunc etiam negare, Livor,

Audebis, cithara licet saligna

Dictem rusticulus poeta carmen?

Me laudat Papiensis et placere

5

Affirmat sibi, quicquid oscitavi.

En testis tibi distichon, quod ille

Ceu domum mihi misit, o beatum

Munus, quod neque temporum vetusta

Corrumpet series nec imber instans

10

Aut saevi maris impotens procella.

Non istud tineae voracis ora

Seu furum minuent rapacitates".

Riserunt comites superbientem

Et carmen digitis tuis negarunt

15

Scriptum, quod neque gemma fateretur

Hoc nomen; rubui subinde; rursus

In te, si cupis, albeam repostus.