7. ad Card. Papiensem

Si veneranda rudis liber ad Palatia tendit

      Nec timet augustis auribus esse gravis,

Non ego nescivi nec sum tam mentis egenus,

      Conveniunt tanto qualia dona deo,

5

Sed mihi nota fuit placidae clementia mentis,

      Illa meo iussit pectore abire metum.

Quis credet? Bonitas tua me peccare coegit,

      Si scelus indigna est mittere dona tibi.