20. in mensam cupressinam

Quanta Iovem memorant post prelia seva gigantum

      Fercula conviviis apposuisse deis,

Tanta licet soleas etiam meliora parare

      Cumque Iovis certent nectare vina tua.

5

Non tamen hanc credas tibi munus inutile mensam

      In qua mictentis sola notanda fides.

Ipsa suo violas et lilia vincit odore

      Cumque rosis, myrram, cinnama, thura, crocum.

Non Arabum quicquid reserunt a lictore naute

10

      Reddet odoratas tam bene crede dapes.

Sit licet imprudens coquus et male condiat ollam

      Quidquid in hac pones mensa erit ambrosium.