142. in Vterculum
Inter convivas quotiens virtutis habetur
Mentio, tu retices
Elinguis, que audis sermonem, Vtercule, siquem
Religio attulerit;
5
Nec magis os vanum reseras in rebus honestis
Quam pecus aut statua;
Quod si scurra loquax fluxusque effundere nugas
Ceperit insipidas,
Defluis, exultas, gestis, certasque pudendis
10
Cum nebulone iocis.
Vis tamen et doctus dici credique modestus
Et pius in superos;
Sed que sit pietas in te, quod dogma decusque
Sordida lingua docet.