130. de Roxana et sorore
Inferias Roxana suo factura marito
Purus ut Elysias viseret ille domos,
Esuriem vulgi ventresque accivit inanes
Et quoscumque domi torquet iniqua fames;
5
Atque in vestibulo positis ex ordine mensis,
"His - ait - assistas sisque ministra, soror".
Paruit et tunicis collectis altius illa,
Marmorea sumpsit pocula plena manu,
Et circum properans nunc his nunc porrigit illis,
10
Omnibus ad nutum quodque fit equa videt;
Non erat humano facies de more serena.
Nil ibi non dignum numine et ore dee;
Aurea formosas cervices fila tegebant
Fila Dioneis splendidiora comis;
15
Perque ministerium nudos utrimque lacertos
Credebat quisquis conspiciebat ebur;
Ante Phrygem puerum mensas obitura deorum
Ad cyatum talis Herculis uxor erat.
Felices inopes quibus ethere digna ministra
20
Servit, et ad nutum cum voluistis adest.
Fortune grates inopem si reddat habebo,
Tam formosa mihi si modo serva datur.