112. ad Gregorium Sanoceum

Quid quereris numero nequeas quod verba ligare

      Quodque tibi nullus carminis usus adest?

Gratia blandiloquis tamquam foret ulla poetis

      Nec potius dives quilibet esse velit.

5

Preteriere diu felicia tempora quando

      Carior argento candida fama fuit;

Tunc erat ingenium doctas coluisse per artes

      Vtile et Aonie tendere fila lyre;

Proderat et vati teneras laudare puellas

10

      Versibus atque illas nobilitare suis.

Tempore sed nostro laudari nulla laborat,

      Nulla est que fieri carmine nota velit;

Quelibet aurata mavult sub veste nitere

      Quam se Virgilii promeruisse tubam;

15

Et modo gemmato vivens spectetur in auro

      Pro nihilo famam post monumenta putat;

Ipse deus vatum divino concinat ore

      Phebus, spernetur si modo pauper erit.

Cum dare que possis dederit fortuna tuumque

20

      Ingenium, frustra carmen inane cupis;

Vestibus atque auro dominam non versibus orna

      Muneribus facilem se dabit illa tuis;

Quod si forte velit potius per carmina nomen

      Femineaque vacat pectus avaritia,

25

Da mihi divitias, ego tot cantare paciscor

      Carmina, quod surdis auribus esse volet.