99. ad Andronicum Pavonem

Fallitur quisquis vigil umbilicum

Noctis ad multum, velut ursa fetum,

Sic abortivas iterum remordet

Carminis offas;

5

Culcitra et nondum tepida resurgit

Quando adhuc, gallo reticente, fabri

Dormiunt omnes, refovetque somno

Membra viator

Vt satur tandem meditetur hohe

10

Et nemus flavis variet corimbis,

Pingat et ripas lapidosa circum

Murmura limphe.

Sine ut impexam videat megeram,

Et manu diras faculas agentem,

15

Aut fores Orci triplici tuentem

Cerberon ore.

Antra muscosis adoperta saxis

Et choros fusos Dryadum per herbas

Cura cum regum fuerant poete

20

Sepe videbant.

Fama sed postquam titulusque laudum

Cessit ardori studioque habendi,

Phebus et Muse cythareque vates

Deseruerunt;

25

Mens que terrenis prius absoluta

Rebus ac nubes volitare supra

Docta et occultas remeantis evi

Reddere causas,

Spernere algentes didicit lacernas

30

Quicquid et simplex satis esse vita

Credit, ac pictis voluit tapetis

Ducere sonnos.

Massicum fulvo radiare in auro

Iussit et gemmis onerare mensas,

35

Cum cibos posset melius catinum

Fictile ferre.

Sic tegunt reges puerosque regum

Parva post funus monumenta busti,

Nec satis quisquam titulis paterna

40

Limina transit.

Sed licet fati metuendus ordo

Me minus iustis agitet periclis,

Et meo teli Siculi minetur

Gutturi acumen,

45

Attamen pictis trabibus potentum

Preferam silvas gelidosque fontes,

Ambitu liber modicoque letus

In lare parvo.

Et mee laudes referam puelle,

50

Fanniam Rheni Rodanique potor

Noscet et quisquis Tanaim frequentat

Danubiumque;

Nec tuam plures referent Cumanam

Sis licet felix meliore plectro

55

Et tuis Phebus pariterque Clio

Versibus adsit.