81. ad Ioannem Miricam

Cum curis vacuus Meandrianas

Intrassem modo termulas domosque,

Inveni Berecinthie sororem

Aspectu miserabili iacentem,

5

Que testes superos vocabat omnes

Et siquos habet inferos Avernus

In se non fore sponte parricidam

Sed cogi manibus piare culpam

Qua rumor populi urit immerentem.

10

Tam tristi ast ego territus susurro

Accessi propius puella dicens:

"Formarum Scythie perenne sidus

Quid te tam misero dolore torques,

Et celum lachrimabili querela

15

Comples; iam satis et super nitentes

Dum ploras oculi misella turgent;

Vive vel tibi vel benigna ventri!

Nil infans potuit mali mereri

Vt cumque interitu putes luendum

20

Abiecti facinus pudoris a te;

Vno quid perimis duos sub ictu?"