36. pro Regina Beatrice ad Mathiam Hungarie regem
Quando erit ut vere posito cum casside telo
Pacatus venias ora manusque mihi?
Quando ego, secuto tandem secura marito
Haud trepido somnos pectore concipiam?
5
Nuper ab occiduis felici Marte relata
Victor in Eoos vertere signa paras!
Ast ego dicebam: "Superatis Cesaris armis
O, ego iam felix, hic meus annus erit!
Pace fruar pariterque viro, nec ut ante dolebo
10
Pene nova in viduo sponsa relicta thoro.
Iam mihi continget cum vero nomine fructus
Coniugii, et felix non sine iure ferar.
Quique Beatricem nuper dixere beatam
Nomine non vano dicere me poterunt.
15
Ecce alium flendus mihi rumor nuntiat hostem
Horrendum immensis viribus atque opibus
Et qui non solum mortalibus inferat arma,
Verum etiam supera provocet arce deum;
Cogeris et rursus viduo me linquere lecto
20
Nutantem ancipiti speque metuque simul;
Et maiore iterum nixu concurris ad arma,
Victrices nuper que posuere manus.
Non me fama ducis, non me numerosa iuventus
Pectoribusve magis terga timenda movent;
25
Non modus armorum, non belli causa, genusve,
Non quicquid vero murmura maius habent;
Cognita nempe mihi virtus tua cognita dudum
Fortuna et Martis prospera facta tui.
Quidve manu valeas que tantum vincere novit
30
Testantur laudis tot monumenta tue.
Sed neque consilio minor es cum viribus omnes
Exuperes quot sunt quotque fuere duces.
Hec mihi te reducem spondent pariterque triumphum,
His modo Vindelice succubuere manus.
35
Sed mihi vix tanti dirum superasse tyrannum
Invisumque deo te domuisse genus,
Vt placeat gelido dum vincis vivere lecto,
Teque meum 'interea numen abesse velim:
Non tamen aspernor titulos laudemque paratam;
40
Crescat et emeritum tollat ad astra caput!
Quique hominum tutela prius certissima dictus
Dicaris columne non minus esse Dei.
Subsistat que tuis humeris velut ante parentis
Religio cuius tu modo sola salus.
45
Eveniet, vinces, onerataque colla cathenis
Precedet currus barbara turba tuos.
Id quoque Danubius regni deus incola nostri
Fatidico ut perhibent carmine concinuit:
"Turce, acies converte retro temerariaque arma:
50
Adverso profers impia signa Deo.
Vinceris pater ante tuus ceu victus avusque
Incepti et penas ambitiose dabis;
Rex aderit cuius tantum victoria castris
Cognita, cumque ipso conditor orbis erit.
55
Hic te fulminibus, gladio petet ille corusco
Igne tue ac ferro diripientur opes.
Et quanta in tumido violentia flumine ripis
Ipse quoque effusus per tua castra ferar".
Sint rata que numen cecinit fluviale precamur,
60
Iusta sub auspicio quo prius arma cape!
Et subitum referas petulanti ex hoste triumphum
Servateque decus religionis habe!
Nec quisquam velit inde tuam vexare quietem,
Phas tibi sit mecum post modo pace frui.
65
Quod si me belli regio predocta tulisset
Termodoontiacis qualis obitur aquis,
Non ego te sinerem sine me fera bella subire
Militie fierem sed comes usque tue.
Arma tibi pugnam subeunti atque oscula dando
70
Te facerem monitu cautius ire meo.
Et tibi precurrens qua consertissimus hostis
Preberem facilem post mea terga viam.
Ac secura mei clipeo tua pectora tantum
Protegerem, nam te sospite sospes ego.
75
Sed quia me menti tellus magis apta colende
Ac pacis studiis ingeniosa tulit,
Quod superest palmamque tibi reditumque precabor
Omnibus ad superos ambitiosa locis.
Tu memor absentis pugnes, properesque reverti
80
Sic ut tam sospes quam cito adesse velis".