35. deploratio Marci Achademici
Que tua tam sevo clauserunt tempora fine
Sidera vel cuius numinis ira facit
Vt pius ac evi specimen presentis ad umbras
Turpiter immerita cede coactus eas?
5
Hinc liquet occulti metuenda potentia fati,
Hinc adamanteus temporis, ordo patet;
Non benefacta tibi celo valuere sinistro,
Ast aliis dextro non nocuere mala;
Ante diem multo moreris dignissimus evo
10
Et vivunt dudum qui meruere mori.
Quis putet hec ulla fieri ratione deorum
Numinibusque aliquid fortius esse neget?
Non licet Eratum superis variare sororum
Stamen, et eterne flectere legis iter.
15
Non potuit Bacchus scelus hoc avertere Chio
Ne rea tam iusti sanguinis acta foret!
Non Phebus comitesque novem valuere tueri
Te, modo Castalio flent tua fata iugo
Mutaque morte tua Cyrre penetralia lugent
20
Altius et lachrimis sancta redundat aqua.
Heu quid, Marce, tibi misero fuit utile mortem
Dum fugis a patria cedere sede procul
Inque peregrina mutato nomine terra
Vivere plebeie conditione domus?
25
Quodque tuis Ponti virtutibus ira pepercit,
Nec tulit ingenium perdere terra tuum.
Criminibus falsis si ferrea fata volebant
Prima iuventutis frangere fila tue,
O quam natali melius tellure iaceres
30
Iunctaque cognatis ossibus ossa forent.
Illic exequias gemine potuere sorores
Ducere diffusis per sua colla comis
Et, consanguinea pompa comitante, parentes
Clamassent nomen terque quaterque tuum!
35
Nunc genitrix frustra devota ad littora Chii
Spectabit dicens: "Terra nephasta mihi!"
Et pater in vacuum distendens brachia celum
"O, ego non felix - dicet ad astra - parens!"
Indeploratus gelida tu stabis harena,
40
Nuda nec officium sentiet umbra pium.
At saltem quoniam cognatis fletibus expers
Debuerat vite meta venire tue,
Iunctus in immerita socius tibi morte fuissem
Et tua flevissem tu mea fata simul
45
Et quos etatis paritas studiique ligarat
Vnius integeret cespitis herba duos!
Vel si vincebam numeris tua tempora saltem
Pollice clausissem lumen utrumque tibi,
Fontanaque tuum purgassem corpus in unda
50
Reddendum matri purius omnigene.
Non tua Phebea caruissent funera fronde,
Et premerent curvam mortua colla lyram.
Membraque suppositis iacuissent molliter herbis
Quas Venus et Bacchus per sua sacra volunt.
55
Et quocumque tibi posuissem cespite bustum,
"Tam pia - dixissem - "leviter ora premas!"
Quosque tua abscedens mens semper conscia recti
Edidit extremo murmure versiculos,
Si non marmoreum potuissem ponere saxum
60
Cottilis exprimeret grandibus urna notis:
"Marcus Achademicus Romane stirpis alumnus
Hic recubat cineri iunctus, Homere, tuo,
Qui nisi vis primam truncasset iniqua iuventam
Fulxisset fama proximus ut tumulo".
65
Nunc quia me forsan superi ad peiora reservant,
Nec licuit corpus composuisse tuum,
Quod miseranda sinit tantum fortuna doloris
Accipe Callimachi pignora certa tui.
Ipse quidem vivit, sed functis invidet urna
70
Nec perit ut possit sepius esse miser.