Callimaco Esperiente carmina, 34

Reference basis text: F. Sica, 1981

Editing of the digital edition: Barbara Zlobec


34. ad Ioannem Ostrorogum

Dum mentem huc illuc diversa pericula raptant,

      Fluctuat ad Boream proxima quis regio,

Pyerium mihi cessat opus, nec ut ante puelle

      Nomen ubique mee personat in triviis.

5

Sed stultus retro qui vertere flumina nitar

      Aut strepitum undisonis demere littoribus!

Quid mihi si Martis reliqui exagitentur ab hasta

      Dum Veneris peccet nil mea cura face?

Assueta ergo mihi repetatur harundine carmen

10

      Quod probet intonsus liber et alma Ceres.

Nec Roxana adeo doleat cessasse parumper,

      Quam rediisse suam gaudeat ad cytharam!

Illa, ubi Fanniole Lachesis truncavit amores,

      Et Phyrne alterius nupta novella fuit,

15

Lumina sidereis oculis mea cepit, et inde

      Accessit numeris tertia cura meis.

Nec mirum quia compta deas, incompta puellas,

      Incessu, facie, luminibus superat!

Cedite pallentes non firmo e pectore cure:

20

      Pertinet ad vires nil nisi lene meas!

Iam nivibus primis etas aspersa senecte,

      Iam vigor extinctus qui fuit ante mihi!

Emerita cervice boves cessare videmus

      Nec si forte velint ducere aratra queunt!

25

Et quem Tyrrenus cathaphractum ad bella ciebat

      Clangor equum recreant otia lenta senem.

Ingenio fervente simul cum flore iuvente

      Suffeci ad curas pervigilare graves.

Spiritus invalido sed iam cum corpore languet:

30

      Non solum membris pigra senecta venit!

Debiliore colo superest quodcumque trahendum

      Staminis, urbano sit procul a strepitu.

Occiduique cui cursus sine lite sine ulla

      Transeat effeto corpore tristitia.

35

Iam iam mors aderit fessi quoque munera nostri

      Spirituli arbitrio suppositura suo.

Dulcibus interea curis et amore secundo

      Iam prope deficiens substineatur onus.

O, faveas, Scythice longe pulcherrima gentis:

40

      Exemplum forme tu quoque nobile eris!

Nec tua te tantum regio celebrabit, at orbis

      Quantuscumque patet liber in Occeanum.

Diceris Grecis formosior atque Latinis:

      Nam tibi quam similem barbara terra tulit?

45

Et siquid nostris dabitur post fata libellis,

      Perpetuo nomen vivet in orbe tuum!