147. ad Paulum Antonium Soderinum

En tua, Paule, quidem virtus, nomenque tuorum,

      Publica resque facit tam bene gesta tibi,

Vt vestros ausim iam nunc sperare favores,

      Atque tua ut nobis auxilieris ope.

5

Quare siquid erit quod te mea Musa rogabit,

      Vt faveas domino, Paule benigne, suo,

Ipse velim credas divino ex ore precanti,

      Ipse velim facias quod petet illa mihi.

Nanque, volens patrias per vos invisere sedes,

10

      Sperat in urbe sua posse tenere locum.

Musae siqua fides igitur praestanda canenti,

      Siqua fides precibus contribuenda piis,

Quod petimus nostro facies ita ductus amore,

      Sicque bonus nobis auxiliator eris,

15

Fluctibus ut vastis per te scopulisque relictis,

      Tranquillos portus nostra carina petat.