141. ad Laurentium Medicen virum clarissimum

Cum peterem Medicas aedes aurataque tecta,

      Quae tibi sunt opibus condita multa novis,

Obvius admonuit Nerius Boncanius at me,

      Pisana veluti nuper in urbe fores.

5

Et simul edocuit, paucis velut ante diebus

      Viderat ingenio carmina culta tuo,

Tam graviter quae scripta forent, tam rursus acute,

      Tamque bonis, Medices, emodulata sonis,

Vt mirans Nerius, mirans Landinus, honore

10

      Te ferat in tota doctius urbe nihil.

Cum sic voce tua posses retinere morantes,

      Dum recitas Clariis verba notata modis,

Vesper ut invito nimium properaret Olympo,

      Promptior ut numeris afforet ille tuis,

15

Hinc ego foelices duxi quibus urbe potiri

      Concessum, quibus est ullus in urbe locus.

Ergo tuo tuus hoc tanto ne priver honore,

      Carmine tamque gravi cogar abesse tuo,

Te rogo, Laurenti, Piatrios mihi redde Penates,

20

      Daque tuis Musis et mihi posse frui.