Naldo Naldi epigrammaton liber, 61

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1943

Cura dell'edizione digitale: M. Rossi


61. ad eandem Lucretiam Pini Forilivii principis uxorem

Si me nosse velis cupidum quae causa coegit,

      Vt peterem vestros, diva benigna, Lares:

Tu, ne falsa canam, Lucretia docta, fuisti,

      Huc iter ut caperem, maxima causa mihi,

5

Quod mihi te talem sperabam in cuncta futuram

      Eneae qualis prisca Sibylla fuit,

Italiam Troiae postquam depulsus ab oris

      Venerat, Iliacas igne cremante domos.

Ergo, si quod erat Phrigio Cumea parenti,

10

      Hoc itidem, vates, sis mihi rursus idem,

Vt possim, sacro quae vaticinaris ab antro,

      Auribus accipiens illa notare meis,

Talibus auspiciis non sum minor inde futurus,

      Vt reor, Ascanii quam fuit ante pater:

15

Ingenium tanti facio, Lucretia, summum,

      Quod tibi nascenti Calliopea dedit.