35. carmen Petrarchae in Latinos conversum numeros

Abstulit, heu, nullis parcens mors improba laurum,

      Quae fuit aestivo mollis in umbra cane,

Languenti graviter suaves quae rursus odores

      Miscuit, heu, fesso portus et aura mihi.

5

Ac, veluti Phoebum tristi soror occulit umbra,

      Tollitur ex oculis lux ita summa meis:

Hinc rogo me rapias, quae, mors, mihi danna tulisti;

      Hei, mihi sic animum vexat acerbus amor!

Tu breve dormisti spatium, pulcherrima rerum;

10

      Nunc tamen, e somno libera facta, manes

Hic, ubi caelestes inter versata beatos

      Te similem summi conspicis esse Iovis.

Sis licet at mentes inter celebrata supremas

      Notior in superas inde futura domos:

15

Hic tamen aethernum, siquid mea carmina possunt,

      Dicetur toto nomen in orbe tuum.