19. ad Laurentium Medicen
Quod bene Pieridas doctus mulcere puellas
Saepius ad citharam carmina sancta canas,
Rursus et insignis venias fulgentibus armis
Defendens patriae libera iura tuae.
5
Vel multi dubitant, num te divinus Apollo
Intret, ut Etruscos visat amicus agros,
An sis Mars potius, caelo qui nuper ab alto
Veneris. ut patrios sic tueare Lares.
Ast ego nil dubito, cum sis utrumque deorum
10
Complexus, nam tu numen utrumque tenes,
Sed, pravis quotiens mavis inferre timorem,
Audeat in patriam ne quis inire dolos,
Laurenti, faciem Gradivi sumis et arma,
Sis quibus auxilium, portus et aura, tuis.
15
Inde, probis quotiens animos das civibus aut cum
Exponis meritis praemia digna viris,
Sumis Apollineos habitus et pectore toto
Concipis aurata verba canenda lyra
Atque ita tam suavi profers modulamine carmen
20
Et tam divinos concinis ore modos,
Vt Phoebus veluti superos deducit ad ipsam
Temperiem cithara carminibusque sacris,
Sic cives numerisque tuis fidibusque canoris
Ad pacem Lydos composuisse queas.