21. conqueritur de infelicitate sui natalis

Tristia tunc ternae ducebant pensa sorores,

      Editus in lucem cum miser ipse fui.

Nunc coeptum servant crudelia fata tenorem;

      Iactatam ventis fors agit ipsa ratem.

5

Vix mea bis senos aetas, heu, viderat annos,

      Cum cari extuleram funera acerba patris.

Quin etiam moriens mater mihi, maxima cura,

      Attulit hinc oculis tristia visa meis.

Nec, germane, minus, quam quondam Castora Pollux,

10

      Dilexit fratrem, linquis, amate, pium,

Nam miser ante diem morbo praereptus acuto

      Clausisti vitae vix duo lustra puer.

Praeterea res ipsa malis tutoribus acta

      Vrget in angustum pessima saepe locum,

15

Vt mihi, dum cupio placidas attingere Musas,

      Quarum praecipue me modo raptat amor,

Tempora sint curis nunc impendenda molestis,

      Fluctibus emergat navis ut acta malis.

Sed, postquam fato ducenda est vita severo

20

      Meque bonis privat fors inimica suis,

Praestabo saltem, ne quis tot casibus unquam

      Dicere me victum succubuisse queat.