13. eulogium in Albertum Christophori Landini filium
Ergo te infantem, nec vos nunc, fata, pudebit,
Ante diem rapuit livida Parca nimis.
Nondum luna suum rursus compleverat orbem,
Viderat aut nitidos aurea fratris equos,
5
Vix lucem aspiciens cum matris ab ubere raptus
Cogeris - infandum - funera acerba dare.
Profuit, heu, nusquam sanctae tibi cura parentis,
Dum prece sollicitat in sua vota deos,
Carmina non patris, vitreo quem fonte sororum
10
Laverat ut natum Calliopea suum,
Qui miser, ah, duram tentat dum pellere sortem
Et fidibus Parcas flectere posse putat,
Compulit ire feros montes et flumina cursum
Sistere et in silvis obstupuisse feras.
15
Si potuit manes arcessere coniugis Orpheus
Threicia fretus vincere fata lyra,
Cur hic non poterat natum, dum vita manebat,
Tollere ab insulto, Parca maligna, tuo?
Nil ego crediderim durum potuisse tenorem
20
Vincere te modulis, prisce poeta, tuis,
Omnia sed vero finxit maiora vetustas:
Heu, nimium fictis credula turba sumus.
Nam neque divitiis cedit lex dura nec auro,
Fatorum aut ullis flectitur imperiis,
25
Quin etiam precibus surdas porrexerit aures,
Dum peragit cursum diva proterva gravem.
Carmine non blando moveas tu, carminis auctor.
Aut testudinea, pulcher Apollo, lyra.
Iuppiter ipse parens, nutu qui concutit orbem,
30
Stamina non fati diripuisse potest.
Quod si forte aliqua posset ratione moveri,
Quod sedet, heu, nimium Mors inimica, tibi,
Viveret Albertus, miserae spes una parentis,
Cogitur infernae qui dare vela rati.
35
Viveret, heu, cithara tectus, Landine, paterna,
Orphea qua poteras aequiperare senem.
Nec tua dum castas tendis, Lucretia, palmas
Ad caelum, totiens irrita vota forent
Nec tu Mercurio genitus modo tam grave ferres
40
Huic frustra medicas exhibuisse manus.
At vos, quae in tanto potuistis, fata, dolore,
Improba, nunc omnem vincere duritiem,
Scitote et, quantum tenui de stamine vitae
Demistis nato numina saeva pio,
45
Tantum Pieridum iustissima cura rependet
Maiorique illum faenore reddet avis.
Nam modo pro meritis natum, Landine, paternis
Suscipient Musae, pignora cara, tuum
Et puero pariter gremioque sinuque foventes
50
Certatim studeant ubera sancta dare.
Illic Pierio nutritum lacte per aevum
Edoceant Stygios non aditura lacus,
Illic et vivet, donec sol aureus orbem
Circuet aut lucem sidera clara dabunt,
55
Illic invenies, cum te lux ultima terris
Demet Apollineis invigilare choris.