Naldo Naldi elegiae ad Laurentium Medicen 2, 1

Testo base di riferimento: L. Juhász, 1934

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


1.

Nomina te quamvis defendere posse videntur,

      Quae veniunt numeris commemoranda tuis,

A te principibus quae sunt inscripta canendis

      Edita per titulos, parve libelle, suos,

5

Non tamen illa diu te, nunc mihi crede monenti,

      Mortis ab extrema pallere sorte queant.

Nam, cum nec Musae nec te tueatur Apollo

      Nec tua sint cedro carmina digna legi,

Illa cadent turpi tandem vitiata senecta,

10

      Vestiet aut illis pharmacopola piper.

Tu, nisi confugias Medicum bene cautus in arces,

      Est ubi certa salus praesidiumque bonis,

Huc igitur securus abi, securus ut hinc tu

      Audaces spernas in tua terga manus,

15

Nam, si, qui Lydas illinc, Laurentius, urbes

      Temperat et Tusci frena leonis habet,

Te, liber, ingenti Medicum dignatus honore

      Hospitio dignum censeat ille suo,

Per tibi Tyrrhenas urbes volitare licebit.

20

      Quo libet, et nullas extimuisse minas.

At, tua si Medices doctus leviora putabit

      Carmina nec numeris emodulata bonis,

Intrabis solitas latitans, heu, sprete, latebras,

      Illudat misero ne tibi vulgus iners.