Naldo Naldi elegiae ad Laurentium Medicen 1, 17

Testo base di riferimento: L. Juhász, 1934

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


17. ad Michaelem Cacciam

Cur tibi dilectam vis me laudare puellam,

      Caccia, quid iussis cogis, amate, tuis?

Desine me gravibus totiens urgere querelis,

      Non datur haec humeris sarcina digna meis.

5

Haec ita nam superas aequat candore figuras,

      Qua caperis, vates poscat ut illa bonos.

Nanque pharetratae si sumeret arma Dianae,

      Nympharum veniat ducere digna choros.

Idalios habitet si candida Vaggia lucos,

10

      Visa Cupidinibus altera mater erit;

Accipiat manibus divinae Palladis hastam,

      Credetur sacro nata Iovis capite;

Matris et incessus imitetur pulchra deorum,

      Decipiet gressu lumina cuncta suo.

15

Nam quid Castalias memorem superare puellas?

      Iudice vel Phoebo doctius illa canit.

Nec vos Pieridum, Musae, gaudere triumphis

      Convenit. En palma dignior illa venit.

Et mirer, si me scribentem talia sensus

20

      Deficit et medio lingua retenta sono est?

Hanc si Maeonius cuperet cecinisse puellam,

      Incassum vires funderet ille suas.

Et si Tyndaridi fertur potuisse Lacaena

      Carmine grandisono scribere digna satis,

25

Non tamen istius laudes implesset Homerus,

      Aequet cum superas ore micante deas.