Marco Marcello Iacopi Antonii equitis filio
Si, Marcelle, facem, celeres simul induis alas
Et pharetram, Veneris, Marce, puellus eris.
Nam tuus ambrosiam spirat crispatus in aurum
Crinis Amaltheo pectine, Martis opus.
5
Hunc tegit Aonio discerpta cacumine laurus
Quam tibi Pierides dona dedere deae.
Indum praestat ebur frons lactea, dulce coruscant
Bina superciliis sidera laeta suis.
Prae se fert niveum facies divina ruborem,
10
Purpureis certant parva labella labris,
Pectus avum redolet per quem Viridomarus hostis
Oppetiit Feretro tertia palma Iovi.
Hoc redolet magnum patria virtute parentem
Qui docuit Venetas scandere saxa rates,
15
Quique trucem domuit Romano marte tyrannum
Quoius anguigero limine fulsit eques,
Huius et ardenti Venetam rem fauce recepit
Vnde pater patriae dicitur ille suae.
Hic tibi macte puer celebres virtute triumphos
20
Linquit et innumeris fixa tropaea iugis.
Linquet et Aoniis conflatum carmen in antris,
Id quod et Illiadem vincet honore tuam.
Hunc, agite, o superi, puerum servate parenti
Et patriae votis testor adime piis.
25
Tu, mea Calliope, teneram iam nectare buccam
Imbue, Castalium discat adire nemus.
Discat et horrisonos Martis tractare iugales
Squamosumque humeris ferre thoraca suis.
Induet hunc iustis si quando vocabitur armis,
30
Sternet et hostiles hoste cadente vias.
Plura loqui de te puer hic, Marcelle, vetamur.
Da veniam: deus hoc et tua fata volunt.