Lucano Carseolo Tolmaetio

Credidimus te Carseolum, Lucane, poetam

      Cuius et ingenii crassa Minerva foret,

Ast ubi divinis foliis responsa dedisti,

      Te natum magni credimus esse Iovis.

5

Phoebus es: o nostri salve lux unica mundi,

      O salve Aonium Pieridumque decus.

Tu mea pegaseis cinxisti tempora sertis,

      Aptasti digitis et tua plectra meis.

At tibi pergratus statuam de marmore templum

10

      Quo bene cum musis carmina nostra feram,

Saepius et nivea veniens in veste sacerdos

      Et mactabo boves quadrupedesque tibi;

Tu licet Aemiliam pro Delo elegeris urbem,

      His tamen in sacris, Phoebe, favens aderis.

15

O mea ter felix, ter et amplius Istria tanto

      Digna deo, festas cinge beata comas.

Cinge comas hederis, vel si libet, Istria, lauro,

      Nam procul Aonium cernimus ecce nemus.

Ecce suos Helicon dulci cum murmure fontes

20

      Pandit et in celso vertice Cirrha sedet.

Huc age; tantisper properabimus hostia pinguis

      Vt cadat ante deum non sine diphrophoro.