Laurentio poetae clarissimo

I, mea musa, vocat summa de puppe magister,

      Iam data sunt geminis pocula Tyndaridis:

Ecce procul crepitant zephyri, caeloque rubentes

      Cernimus aurorae iam properare rotas.

5

Forsitan aspicies miserandam in collibus urbem,

      Quae tamen, heu, patria est semisepulta mihi.

Hanc iubeas salvere meo tu nomine laetis

      Ominibus: porro perge, Thalea, Polam.

Laurenti invenies venerandas protinus aedes,

10

      In quibus Aonides carmina docta canunt.

Cumque sacrum caput aspicies quod cinxit Apollo

      Frondibus augustis, haec, mea musa, refer:

"Ecce, Zovenzonius tua nos ad limina vates

      Misit, ut hoc habeat carmen, amice, tuum.

15

Id quanti faciat nostros adverte labores,

      Iussit enim Venetis solvere littoribus".

Haec ubi dicta, dabis felicibus oscula labris,

      Inde domum referas quod tibi reddiderit.

Iam revocaris, abi: non te, mea musa, morabor

20

      Amplius: i felix et, mea musa, redi.