Gorgidi Sisgoreo Raphael Zovenzonius poeta

I, mea musa, vocat Gorgis, qui rure beate

      Vivit, ad ambrosias i, mea musa, dapes,

Pallas ubi Liberque pater doctaeque sorores

      Cumque corymbifera pulcher Apollo coma.

5

Vescimur incoctis nos glandibus, arida fontes

      Lingua bibit, vilem dat mihi terra torum.

Squallidus Illyricis versabor solus in antris,

      Solus agam miseros te sine, musa, dies.

I, pete felices felix, mea musa, penates:

10

      Est mihi cum duris fas habitare feris.

Cur contraxisti frontem? quid abire recusas?

      Quid premis amplexu flens mea colla tuo?

Non ego mittam: mea sis comes usque licebit:

      Desine iam lachrymis sollicitare genas.

15

Tu veniam nostrae dato, candide Gorgi, puellae,

      Quae sine me non vult limine ferre pedem,

Amplius et nostram noli tu arcessere musam

      Ad te: vel mecum, Gorgi, venire iube.