32. ad Syrianam

"Dic age, dic, Syriana, deus quis curet amantes?"

      "Nempe Amor." "Ast odit quis deus?" "Odit Amor.

Odit Amor, quoniam ferrum meditatur et ignes,

      Letifera spargens spicula torta manu;

5

Curat Amor, quod et amplexus et grata procurat

      Oscula, quod placido gaudia mille toro."

"Qui deus hic Amor est?" "Pacem qui curat et arma,

      Et pace in media tela cruenta iacit,

Haec et acuta iacit, iacit illa retusa; nec igni

10

      Indita certa fides, hic cremat, ille gelat,

Vrit et hinc flammis torrentibus, inde liquentis

      Solvit et in latices, illeque et ille dolet.

Talis Amor deus est; maris hic vestigia servat:

      Nunc saevit, blandis nunc agit ipse modis.

15

Nil laetum, nil dulce diu sinit, aut sinit aegrum

      Instabilisque puer, et puer ipse deus,

Imperium crudele, sed indulgentia mitis,

      Quin mite imperium, sed sine lege puer,

Sed sine mente deus. Procul hinc discedat amator:

20

      Solus Amor puer est, sola tyrannis amor."