9. ad Stellam

Ad coenam me, Stella, vocas et gaudia lecti,

      Mensa mihi posita est compositusque torus,

Ipsa ministrabis simul et simul ipsa recumbes,

      Et dabis in medio basia multa mero.

5

Coena placet. Venio. Ponam sed foedera lecti:

      Me tua coena iuvat, tu mea pacta proba.

Prima cuba, nec nuda tamen; tenuissima sed te

      Tela tegat, cyprio tela liquore madens.

Ipse sequar. Tu me amplexu placidissima blando

10

      Excipe, et in tepido (qua potes) abde sinu;

Oscula mox iunge, cupidas imitata columbas,

      Oscula non uno continuata modo.

Muta venus mihi nulla placet: suspiria misce

      Aptaque lascivis garrula verba iocis;

15

Nec manus officio desit, manus aemula linguae est;

      Haec tactu venerem suscitat, illa sono.

Gaudia Amor probat haec; verum, si rixa sequatur,

      Quam dens, quamve aliquid moverit ausa manus,

Auctor ero rixae. Tu mox offensa quereris,

20

      Vnguibus et scindes pectora nostra tuis;

Scindam ego nunc tunicam, subducta et veste papillas

      Nuda eris, et nullo tegmine bella geres.

Ipsa manum collo iniicies, super ipsa recumbes,

      Verbera et ipsa dabis, verbera et ipsa feres;

25

Dente petes, ego dente petam; demorsa dolebis,

      Ipse querar, lacrimae prona per ora cadent.

Tum supplex veniam grata cum pace rogabo;

      Ipsa dabis, simul et basia multa dabis;

Basia multa dabo, iungam quoque munera pacis,

30

      Munera complexo ter repetita sinu.

Hoc est pacis opus, sunt haec sua foedera lecti:

      Subscribas; per me nulla futura mora est.