5. alloquitur aves, deinde pecudes

Quid querulae arboribus strepitis, quid murmura, silvae,

      Vestra sonant, mox et triste siletis aves?

Scilicet et tepido soles auramque Favoni

      Optatis, dum ver pectora laeta fovet,

5

Dum faculas Venus accendit, dum ventilat ignes,

      Dumque Amor e plena tela iacit pharetra?

Me miserum, quid ver, Veneris quid quaeritis ignes?

      Has faculas, hoc ver pectora nostra dabunt.

Quaerite, aves, qua nostra volant suspiria, et illic

10

      Membra fovete igni, corda adolete face;

Qua volitant, illic fervent incendia, et illic

      Excitat igne faces, temperat arma Venus.

Quid moestae in stabulis, pecudes, frondentia veris

      Tempora et optatis florida prata sequi?

15

Frigoribus mediis, media nive gramina vobis

      Praebuerim, e lacrimis gramina nata meis:

E lacrimis sata prata meis, frondentia rura

      Perque gravis hiemes frigora perque virent.

Has Amor, has dolor, ipsa Venus sine fine ministrat,

20

      Et sine fine quidem pabula nostra virent.

Pascite, pascendo crescunt sata, crescit et humor:

      Iam mihi crescit amor, crescit et usque dolor.