18. de nuptiis Ioannis Brancati et Maritellae

Brancato Maritella copulatur.

Dulcis coniugii bonum sit omen,

Sit felix simul et viro, et puellae,

Et natis pariter, nepotibusque;

5

Nascatur similis puer parenti,

Nascatur similis puella matri,

Gratus castaliae puer choreae,

Grata et dulichiae puella divae:

Haec nos coniugibus bene ominemur.

10

Nunc qualis tibi sit futura pugna,

Brancate, accipias, novus maritus

Cum sis, et nova cum tibi sit uxor.

Intras cum thalamum, quiete prima,

Ne statim venias ad arma, dico,

15

Sed blandis precibus iocisque blandis

Pertentes aditum, cachinnulisque;

Misce his oscula, nunc petita blande,

Nunc furtim tibi rapta, nunc negata,

Quae per vim capias. Nec erubescas

20

Mox ad lacteolas manum papillas

Tractans iniicere, ac subinde collo

Impressum tenero notare dentem;

Nec non et tumidum foemur latusque

Tractabis niveum, manuque levi

25

Ad dulcem venerem viam parabis,

Nam dulcis veneris manus ministra est.

Post blanda oscula garrulasque voces,

Dulcisque illecebras, iocosque molles,

Post tactus teneros levesque rixas,

30

Cum sese ad cupidos resolvit illa

Amplexus, simul et timet, cupitque,

Tunc signum cane, tunc licebit arma

Totis expedias, amice, castris,

Telum cominus hinc et inde vibrans,

35

Dum vulnus ferus inferas amatum.