Giovanni Gioviano Pontano de amore coniugali 2, 2

Testo base di riferimento: B. Soldati, 1902

Cura dell'edizione digitale: M. Montalto


Villam salutat a militia regressus

Rura, iterum salvete, iterum salvete, coloni,

      Tyrrhenae valeant martiaque arma Senae;

Pone hastam, Gradive, quietus et exue bellum,

      Ocia segnis hiems, ocia quaerit amor,

5

Te Venus expectat thalamo, tibi bruma perennes

      Dat noctes, requiem poscit et ipse labor.

Hine lares fundusque meus? Mea praedia cerno:

      O mihi tam fausto sidere nata dies.

Funde, puer, calices; lux haec cretensis agatur;

10

      Funde iterum et multo splendeat igne focus,

Igne focus, madeat generoso mensa lyaeo,

      Impediat canas myrtus opaca comas.

Tyrrheni, procul hinc, procul hinc estote, labores;

      Ocia securus garrula Bacchus amat.

15

Dic, puer, anne aliquos quereris malesanus amores?

      Num tua sollicitet pectora hetruscus amor?

Margara num, roseove decens Grecinna colore?

      Num facie et blandis grata Terinna iocis?

Me dulcis Iunepra; novos haec suscitat ignes,

20

      Absentemque urit bella puella senem.

Desine et ipsa meas, Iunepra, incendere curas

      Frigidaque absenti corda fovere face,

Parce seni, restingue faces. Tu prome falernum,

      Leniat ut curas ebria cura novas;

25

Pone merum, pone et talos: post vina iocumque

      It sopor, hic curas diluet ipse graves.