5. ad Bartholoeum Scalam
Dum tua de pomis ac silvis carmina totus
Intentusque lego, singula quaeque notans,
Saepe mihi dubiam vertit sententia mentem,
Ascraei ne foret sive Maronis opus.
5
Nescio quid melius possit, quid doctius illo
In genere aut gravius, Scala diserte, legi:
Priscorum nulli cedet, nec sentiet ullum