12. ad Marsilium Ficinum
Ingenio meriti si praeberentur honores,
Sique forent doctis praemia digna viris,
Magne Ficine, diu tibi iam diadema fuisset
Impositum, capiti debita signa tuo,
5
Inque sacerdotes merito colerere priores,
Teque ego nudarem praetereunte caput.
Auctores monumenta suos si clara sequuntur
Ingenii, et docta scripta notata manu,
Nulla tuum nomen poterit delere vetustas,
10
Ac tibi, crede mihi, fama peremnis erit;
Scripta legunt quoniam tua iam vulgata Britanni,
Illa Thomitani gensque Sabaea legunt,
Vt taceam nostros, quorum versaris in ore
Et qui te in caelum laudibus usque ferunt.
15
Ast ego cur tenui calamo tibi dicere laudes
Tento? Quid haec raucis versibus ipse cano?
Dulcius eloquium nanque haec maiusque requirunt,
Et magis exculta sunt celebranda lyra;
Haec ego sed magno succensus amore notavi:
20
Da veniam, nisi te carmina digna leges.