31. se ipsum increpat et consolatur

Iam tandem a lachrymis revoca tua lumina, Bracci,

      Tristibus, et luctus excute corde graves,

Pone modum tanto, demens, finemque dolori,

      Hoc neque mortiferum pectore vulnus ale,

5

Nec patere ut vehemens adeo te cura fatiget

      Haec, miserum langor neu premat iste diu,

Deseruit quoniam tua te lasciva puella

      Immeritum, atque illi quod placet alter amor.

Haud haec transfodit solum tua corda sagicta,

10

      Hoc neque inauditum est insolitumque nefas:

Passus idem est ferme quisquis mulieris amorum

      Subdidit imprudens inscia colla iugo.

Nam mutabilius, Bracci, quam foemina nil est,

      Cuius amor nescit firmior esse diu.

15

Sol neque frigoribus densas glaciesque nivesque

      Aureus in liquidas tam cito solvit aquas,

Tam cito nec rapido flores siccantur ab aestu,

      Nec mare tam subito saeva procella ciet,

Quam cito foeminei torpescunt pectoris aestus,

20

      Inque leves cineres tam cito fiamma perit.

Hyblaeas ut apes varius delectat in arvis

      Flos, hominum varius ut iuvat ora sapor,

Foemina diverso sic delectatur amore,

      Sic varias iuvenum quaeritat illa dapes.

25

Haec levior foliis et verna incertior aura est,

      Cuius verba fide dissimulata carent.

Nulli fidus amor, sancti neque cura pudoris

      Est ulli, casto non cubat ulla toro;

Corpore casta licet, tamen ulla haud mente pudica est:

30

      Siqua tamen renuit, post renuisse dolet.

Dulcibus illecebris miseros deludit amantes

      Atque novis fallax decipit illa modis;

Mille habet urendique vias artesque magistras

      Atque est ad laqueos ingeniosa nimis:

35

Stultus at est verbis, quorum illi copia, blandis

      Crediderit siquis, sunt quia plena dolis;

Non iurata movent ullam sacra numina divum,

      Perfidiae poenas non timet ulla suae.

Ergo sit inconstans, Bracci, cum foemina, mendax,

40

      Instabilis, fallax, perfida, vana, levis,

Cur lachrymis, demens, luctus ita pascis inanes

      Turpibus? Ah, fortem te decet esse virum.

Sume animum tandem, lascivam sperne puellam,

      Hanc sine, cui pietas nec pudor ullus inest,

45

Ac fuge fallaci deinceps plus fidere amori,

      Nec patere esse tibi mollia corda: vir es.