10. eiusdem in obitu Iovianae,
ob adulterii suspectum a proprio viro interfectae
Quisque ades, si qua est pietas, hic comprime gressum
Et miseranda meae perlege fata necis.
Iana fui tenero primum dilecta marito;
Quam sociam fecit captus amore thori.
5
Quattuor at vixi lustris miserabilis, heu, heu,
Servavique meo iura pudica vivo.
Inter formosas potui formosa videri,
Me miseram et pura non violanda fide
Suscipit interea de me tres coniuge natos,
10
Donec nescio quae perfida lingua nocet.
Perfida lingua nocet, nullo memorata pudore,
Insontemque facit suspicione ream.
At meus imprudens coniux haec arte parari
Nescit, sed sola crudelitate furit.
15
Ille inhians opibus mordet me crimine falso,
Dum nostras avide quaerit avarus opes.
Sed Superi, qui cuncta vident, mea fata piabunt:
Nam punire malos numina recta solent.
Interea, dum somnus iners mea membra quieti
20
Solvisset, coniux accipit arma ferox,
Et noctis tenebris usus, dum cuncta silebant,
Perquirit palpans guttura nostra manu.
Rimatusque diu, iugulum tremibundus et haerens
Vulnerat et late subsilit inde cruor.
25
Excitor infelix somnumque miserrima linquo
Exsurgoque sedens sanguinolenta thoro.
Vixque haec pauca gravi potui tremibunda timore
Vulneris et somni corde micante loqui:
"Heu, frater, quid agis? Cur laedis guttura ferro,
30
Quid merui infelix? Sic necor? Heu morior.
Primitiae nostri si non memorantur amoris,
Si neque forma, genus, sive iuventa movet;
En tibi tres natos casti mea pignora lecti;
Hi saltem moveant pectora dura patris.
35
Materno pro lacte bibit de matre cruorem
Parvulus. Heu, saevam comprime dure manum!
Heu, cruor innocuus passim diffundit, heu, iam
Serpit et ad reliquos, corcula cara, duos.
Ast ego nil merui, miseram, nil tale merentem
40
Aggrederis, nati commeruere minus.
Infelix quoniam morior, diis testibus, insons:
Iuppiter insontis sanguinis ultor erit.
Auguror et video Parcas volitare per umbram
Atque agitare suas orbe micante faces".
45
His dictis, lato diffudi vulnere vitam:
Incubuique meo sanguinolente loco.
Quare age, quisquis ades, sortem miseratus acerbam
Ianae; coelestes corde praecare deos
Vt natis faveant, quos sic miseranda relinquo
50
Et tribuant animae, fata quieta meae.