Tito Vespasiano Strozzi eroticon 6, 2

Testo base di riferimento: Anita della Guardia, 1916

Cura dell'edizione digitale: Cristina Zanatta


2. ad Gasparem quendam, quem crudeliter
occisum uxor assidue deplorat

Illa tuos, Gaspar, casus quae fleverat absens,

      Cum miserae primum fama relata necis,

Parte carens animae, quam tecum hinc ipse tulisti

      Testibus huc fertur condolitura Deis.

5

Et memor illius, quem non simularat amoris

      Accendit geminas ad tua busta faces.

Tristis ubi spargit violas et thura crocumque

      Omniaque haec largo flebilis imbre rigat.

Et complexa tuo gelidum pro corpore marmor

10

      Saepe vocat maneis, dulcis amice, tuos.

Saepe vocat, teque extincto crudeliter omnem

      Spem queritur moestae procubuisse domus;

Nec minus affligi se nunc per sidera iurat

      Morte tua, luctu nec leviore premi,

15

Quam tibi sive soror, seu vestri sanguinis una

      Esset, si fallit, quaeque nefanda ferat.

Ecce tibi haec studio meditor dum pauca fideli,

      Nox abit, atque diem Lucifer ortus agit.

Invita hinc discedo; vale, carissime Gaspar,

20

      Et tua praesenteis sentiat umbra Deos.

Quod tibi si dabitur coelestia regna tenere

      Opta illa nobis in regione locum.

Carminis auctorem, lector, ne quaere, sed unum hoc

      Dicere me satis est: Huic ego amica fui.

25

Nec quia per tenebras solo comitata dolore

      Adveniam, nostrum hoc argue consilium.

Sic opus est, sic res, pietasque, fidesque requirunt

      Et facti ratio dissimulanda mei est.