8. laus veris ad Sylviam
Iam redeunt Zephiri et varios resoluta colores
Pingit humus, renovatque comas formosaque prata
Candidus Europae vector viridantibus herbis
Vestit; hiant flores, vernantia lilia surgunt;
5
Purpureosque aperire sinus rosa plena decoris
Incipit et late suavem diffundere odorem.
Iam defensurus rapidis a solibus uvas,
Pampinus umbroso viteis obnubit amictu.
Nunc rident silvae, nunc omnis frondibus arbor
10
Luxuriat foecunda novis, nunc montibus umbrae
Densantur, Dryadasque tegunt, Satyrosque biformeis.
Ipsa suas coelo segetes prospectat ab alto
Crescenteis, votisque Ceres aspirat agrestum.
Garrula nunc solitas repetit Philomela querelas,
14a
Infelix solitas repetit Philomena querelas.
15
Perfidiam Terei deflens, scelerataque facta.
Et maculis Progne plumas infecta cruentis
Tecta petit luteosque parat suspendere nidos.
Murmure nunc rauco iungunt sua rostra palumbes
Et variae placido mulcentes carmine coelum,
20
Consociantur aves ac laetis rursum amorem
Vere novo revocant animis, nitidique vagantur
Fontibus et fluviis, luduntque per aequora pisces,
Nec Veneris possunt flammas extinguere in undis.
Nunc etiam cantus per roscida rura puellae
25
Exercent, atque hortorum populantur honorem.
Illa comas Narcisse tuas, haec candida carpit
Lilia, purpureosque aliae legere hyacinthos.
Detinet has quondam Cythereius ignis Adonis,
Mox decus hortorum et Nympharum praeda futurus.
30
Haec iungit serpilla rosis, haec mella daturum
Subsecat ungue thymum, texto pars vimine gestat
31a
Formoso secat ungue thymos, haec vimine texto.
Florenteis casias, immortalemque amaranthum;
Parsque legit placidos factura papavera somnos.
Vos quoque virginei spoliant violaria coetus,
35
Nec croceis, nec purpureis, nec parcitur albis;
Innumerosque metunt flores, decerptaque caltha
Pingit flammeolo vaccinia nigra colore.
Denique quicquid habent florum tua septa Priape
Diripiunt, gaudentque novas gestare corollas.
40
Nunc genus humanum, vastique animalia ponti
Nunc pecudes, volucresque, graveis sub pectore curas
Concipiunt, carpitque animos, atque ossa Cupido.
Aureus aequoreis ubi sol caput exerit undis,
Oceanique Aurora torum formosa reliquit,
45
Laetus in herbosos saltus armenta reclusis
Pastor agit stabulis, armillatusque molossus
Prosequitur, qui bella lupum insidiasque ferentem
Arceat et saevis latratibus urgeat hostem.
At circumfusae pascunt rorantia vaccae
50
Gramina; vicinis nemorum pars errat in umbris,
Pars tenera procumbit humo, silvasque sonanteis
Mugitu late complet, pars ruminat herbas,
Cornibus aut acres inter se proelia tauri
Adversis ineunt; magno concussa fragore
55
Terra sonat, niveaeque accendunt bella iuvencae.
Tum gregis aprica residens in rupe magister
Qua vitreus salientis aquae per levia rivus
Saxa fugit sonitu exiguo, cerealia liba
Et sale durati frustum suis expedit et quas
60
Mensa petit secura dapes. Hinc faginus illi
Cantarus effundit glocitanti pocula collo.
Non illum curis amor immoderatus honorum
Acribus exagitat, nec opum vesana libido;
Paupere contentus cultu, fususque per herbam
65
Aut molleis captat somnos aut carmina dicit
Argutus inflans calamos, collesque propinqui
Auditas iterum referunt ad sidera voces.
Sed mihi nec sine te liquidi, mea Silvia, fontes
Nec nemora alta placent, nec prata virentia, nec qui
70
Florentes campos riguus perlabitur amnis.
Pinus ubi dilecta Deo, cui Moenala parent,
Aut arbor Iovis aut Alcidae tempora velans
Populus ac platani ingentes, et odora cupressus
Tellurem late frondoso vertice opacant,
75
Huc ades, ospes una meae certissima vitae:
Iuniperi virides et te peneia laurus,
Vmbrosaeque vocant fagi. Iam flumina gaudent
Adventu formosa tuo, intonsique resultant
Laetitia montes. Ah felicissima rura,
79a
Laetitia ah multum semper felicia rura,
80
Fortunata nimis, pedibus tangenda puellae,
Cuius Hamadryades faciem mirentur honestam.
Ecce tibi densis frutices umbracula texunt
Frondibus, atque iocis secreta cubilia praestant;
Hic placidum Zephyri suadent captare soporem,
85
Agmine percusso foliorum; non tibi cantus
Defuerint avium, electro nec purior unda
Et suspensa sacris resonant examina lucis;
Respice serpenteis ederas, et amoena vireta
Nympharum, ac gelidis rorantia fontibus antra.
90
Saepius hac Dictynna suis comitata puellis
Auritos agitat lepores, hic Pana canentem
Posthabito agricolae referunt vidisse Lycaeo.
Hos Lenaeus amat colleis; haec incolit arva
Flava Ceres, Pallasque suas hic sevit olivas.
95
Ipse ego ne turbet placidam insidiosa quietem
Vipera, triste ferens infixo dente venenum,
Argus ut Inachidem vigilanti lumine custos
Servabo, spargamque sinus bene olentibus herbis.
Hic formosus Amor maternas, aspice, myrtos
100
Colligat, atque uni tibi mollia serta reservat.
Interea pharetram vicino in gramine, et arcum
Securus posuit, quam late gentibus ille
Perpetuam de se famam daret, aurea si quis
Spicula surriperet, fractumque exureret arcum.
105
Non hic armeniam tigrim, libycumve leonem
Invenies, rictu qui candida membra cruento
Dissipet, ingenti sed me qui victus amore
Vror, et ipsa vicem reddas te protinus oro.
Ergo age, ne dubita patrios, mea vita, penateis
110
Linquere, neu solis metuas te credere campis;
Nam tutum praestabit iter tibi pulchra Dione,
Et septam obscura densi teget aeris umbra;
Ceu quondam libycae Carthaginis alta petentem
Moenia, cum fido natum velavit Achate.