10. ad Ianum Pannonium

Arbiter Idaeus, quamvis sua praemia nondum

      Viderat, et qualis Tyndaris ipsa foret;

Dicitur absentis tepuisse cupidine formae,

      Aequarat victrix quam Cytherea suae.

5

Vt Meneleos subit ratis hospita portus,

      Obviaque est phrygis facta Lacaena viris,

5a

At Menelaeis ubi sedibus appulit hospes,

6a

Obviaque est oculis facta Lacena suis

Acer in extremis Paridi calor ossibus haesit,

      Atque ipsas Helene vincere visa deas.

Sic ego iudiciis hominum te Iane, probari

10

      Accipiens, coepi nomen amare tuum,

Longaque de studiis quoties oblata facultas,

      Laetabar tecum ducere colloquia.

Sic veluti quoddam fatis praesentibus ortum,

      Principium inter nos huius amicitiae.

15

Vel lecta est Tomyris, nec non Constantia Trottae,

      Quas immortaleis, dive poeta, facis.

Vidimus et postquam tua carmina amore relicto

      Grande quibus suades aggrediamur opus.

In te crevit amor meus et nova gloria famam

20

      Transgressa est dextro numine parta tibi.

9a

Sic ego te dudum mirabar Iane priusquam

9b

Sic te ego iam pridem admirabar priusquam

10a

Phoebeis legerem carmina digna sonis.

11a

Nam neque in obscuro potuit lux ista latere

12a

Nec reticet laudes Ausonis ora tuas.

13a

Nunc ubi se virgo cognomine Barbara non re

14a

Obtulit adriacis consociata choris,

15a

Et lecta est Tomyris nec non Constantia Trottae

16a

Quas immortaleis, dive poeta, facis,

17a

Obstupui longeque ipsam tua gloria phamam

18a

Vicit, iudicio nec minor illa meo est.

19a

Illic enituit cultae suavissima Musae

20a

Gratia visque tui claruit ingenii.

Tanta ibi dicendi gravitas, facundia tanta est,

      Reddar ut incertus quid magis ipse probem;

Et tibi Phoebus adest elego seu carmine laudas,

      Sive canis paribus grandia facta modis.

25

O dilecta Deis, o felicissima tellus,

      In qua tu fausto sidere progenitus.

Nos quoque felices, ad quorum limina sacros

      Pieridum cantus ex Helicone refers.

Tu tamen in primis nova concipe gaudia, nostri

30

      Temporis egregium, clare Guarine, decus;

Nam liquor ille tuo manans de flumine, latum

      Per terras omneis, iam sibi quaerit iter.

31a

Nam liquor ille tuo manans de fonte per omnem

32a

Hesperiam latum iam sibi quaerit iter.

Optima sic fructus generosos educat arbor,

      Sic radios spargit Cynthius ipse suos.