In laudem Hieronymi Benivenii

Laetor io Tyrrhena tibi Florentia laetor

      Clamet io Pean quisquis amicus adest.

Quale decus, quae fama tibi, quae gloria surgit

      Tolle caput, libycas tolle superba iubas.

5

Ille tuos agros intra et tua moenia natus,

      Atque arvi liquidas inter adultus aquas.

Cui cum divinum sit sacro nomine nomen habet.

      Ille inquam plausu iam coepit ubique frequenti

Iam coepit multo non sine honore legi.

10

      Sicelis ausonias illius musa per urbes

Fert celebrem magna candida laude pedem.

      Autorem patriae quisquis legit invidet illi

Atque optat patriae nomina tanta suae.

      Gaude gaude iterum tanto insignita decore,

15

Et vati applaudas terra beata tuo.

      Cinge coronatos vernanti flore capillos

Conveniunt titulo Florida serta tuo.

      Vndique achemenio spargantur compita costo.

Et per odoratas lilia multa vias.

20

      En stirps in nostras Benivennia protulit auras

Hetruscum docto qui gerat ora senem.

      Ponite avernales iam gens hetrusca cupressus

Quos rapta immiti funere Laura revixit,

      Spirat et argutum novit ut ante loqui.

25

Quin solito nitet illa magis maiorque priori

      Nescio quae culto gratia ab ore venit.

Reddidit hanc nobis laus vestrae Hieronymus urbis

      Et dedit infernos posse iterare lacus.

At certe (procul hinc livor inique facessas)

30

      Nunc graviore sonat grandius illa Chely.

Dii superi, sublime adeo modulatur ut aequa

      Sit iam Romano thusca loquela sono.

Nec tamen ille Euros frondosus iactat inanes,

      Plusquam promittit fronte recessus habet.

35

Quid referam quam lenis eat, quam carmina plano

      In numeros currant ordine iuncta suos.

Sic memini me saepe sacros vidisse liquores

      Profluere imbriferi vis ubi nulla nothi.

Sed quis miretur meditata, in carmine tantum

40

      Cultus, cum pariter non meditata canat?

Quis non hunc iuret Phoebum modo pendeat arcus,

      Cornua sinit Bromium quis neget esse deum?

Audivi hunc quoties cithara cantare recurva

      Abduxit sensus protinus ille meos.

45

Et quid non possent digiti mulcere loquentes?

      Sisteret his rapidi flumina magna padi.

Phoebeos medio firmaret in aethere currus,

      Lunares pictos sisteret axe boves.

Terribilem saevis Martem revocaret ab armis,

50

      Leniret ditem falciferumque senem.

Et quas non potuit quondam rhodepius Orpheus

      Flectere strymonidas flecteret ipse murus.