Ex temporum vicissitudine iuvenes ad virtutem adhortatur

Nunc Cancri octipedis brachia Cynthius

Afflans flammifera lampade spiceam

Aurabat Cererem, messibus utilis,

Et Tartessiaco segnior aequore

5

Immersabat equos et nitidas rotas;

Nunc sectis trutina temporibus pari

Condit se gremio Tethyos ocior

Et iam pomiferum fertilis extulit

Autumni caput, et frugiferam arbores

10

Vix frontem innumero pignore sustinent;

Nunc fervent lacubus musta fluentibus

Et pressans madidis quem pedibus parit

Nascentem Bromium rusticus invocat.

Iam festinat hiems horrida lubrico

15

Candens colla gelu quae spoliet comis

Sylvas et quatiat ceruleum Iovem

Densatumque nigret nubibus aera,

Quae fontes glaciet, quae furiet notos

Et Thressas animas, quae pluvias agat

20

Coelo praecipites et facie gravi

Obnubat Furiis tristior omnia;

Succedet rosea fronte Aries nitens

Phryxeus, patulas qui revehat rosas

Et campos variet floribus et leves

25

Concentus avium suscitet arborum

Antiqua in foliis fata querentium.

Sic semper varia et dissimili vice

Obliqui anni homines Iuppiter admonet,

Queis vivant miseri legibus; heu rotae

30

Quam vecordis opus fidere labili.

Vos, vos o iuvenes, discite, floridum

Vt lapsu celeri ver fugit; hispidam

Formidate hyemem; mox capiti nives,

Mox rugae venient vultibus invidae

35

Curvatosque humeros inficient notae

Exangues; nec erit gratia nec decor

Qui nunc purpureis excubat in genis.

Iam divina, agite, exquirite munera,

Quae nunquam intereant, quae decus arrogent

40

Immortale sibi, quae dubias vices

Spernant perpetuo vere nitentia.