Lyra Orphei auxilium implorat a nympha

"Nympha, tene, o age nympha, tene: meme rapit unda;

      Nympha, tene, o meme, candida nympha, iuva."

"Quid quereris? Quid et ipsa times?" "Timeoque querorque

      Bistonides matres bistonidesque nurus.

5

Orphea diripuere, lyram iecere per undas,

      Meque vehunt amnes, me maris unda vehit.

Illa ego, proceras summis e montibus ornos

      Quae traxi et rigidas post mea plectra feras,

Quae potui stygium cantu mollire tyrannum,

10

      Tristificum flectens in mea vota canem,

Illa ego threicias fugio miseranda cohortes.

      Me, dea, me tacito, meme, age, conde sinu.

En properant; dumque ipsa loquor, me fila relinquunt,

      Plectra cadunt: o meme pectore conde tuo."

15

Illa querebatur, Thressae properare cohortes;

      Nec mora, quae fuerat iam lyra, factus olor.

Excita nam lacrimis nati properabat ad Hebrum,

      Flebat et attonito Calliopea gradu,

Vtque lyram et chordas vidit sine honore fluentes:

20

      "Me miseram, haec nati sunt monumenta mei;

Iupiter, exclamat, misero succurre nepoti,

      Meme Amimallonidum, me petit ecce manus;

Haeccine avus pateris?" Vix haec: de flumine cygnus

      Evolat, et niveus per vada cantat olor.

25

Forma petit coelum, coelo micat aurea; plectrum

      Mansit humi, mater quod studiosa legit,

Condit et in templo, tituli simul addit honorem:

      "Threiciae hic sita sunt plectra superba lyrae.

Parnasus tenet haec, casto Parnasus in antro

30

      Servat, et incolumi stant veneranda fide."