Tumulus Sanctiae puellae Neapolitanae.
ipsa virum suum pictorem alloquitur

Quod vitam sine me, coniux, invitus agebas,

      In lucem ipse artis munere restituis;

Sic tibi nec sine me vita est ingrata futura,

      Nec mors, quam fuerat, tam sit acerba mihi.

5

Sed neque me ad lusus aut oscula grata vocabis,

      Mutua neve etiam verba referre putes;

Nam corpus pictura refert, non corporis usum,

      Atque haec nunc vates, Sanctia non loquitur.