Tumulus Nellae materterae.
Pontanus loquitur

Nec patria profugus puer exutusque bonorum,

      Nella, tibi aut tumulos aut pia iusta dedi,

Nec pro blanditiis lacrimas, pro munere vitae

      Mortis dona tuo persolvi cineri.

5

Nella, vel affectus matris, vel munus obibas,

      Nella, mihi nutrix, Nellaque mater eras.

Nunc procul a patria senior iam dona feretri

      Et iusta et cineri debita persolvo:

Aeternum mihi, Nella, vale, ac requiesce sepulcro,

10

      Et valeant cineres, et mihi mater, have.