Dryastidis nymphae querela a rusticis caesae.
Viator et Vmbra colloquuntur

Viator

Quaenam illa est igni e medio flammisque querela?

      Qui gemitus? Miserae virginis anne sonus?

Virginis ah miserae vox illa est. Sic tibi, virgo,

      Sit requies, gemitus causa nec ulla tui;

5

Dic, age, quaenam ipsa es? Tantae quae causa querelae?

      Cur tantus medio surgit ab igne dolor?

Vmbra

Rustica sum nemoris generosi nympha Driastis,

      Felix glande, ferax umbrae et opaca comis.

Inter Hamadryadas regnabam prima sorores,

10

      Primus honor mensae, gloria prima chori.

Invidiae fuimus. Fauni mea regna bicornes

      Invadunt, Fauni prodigiosa cohors,

Agrestumque manus armant. Mea caeditur ilex

      Atque acer atque abies, denique caedor ego;

15

Immittuntque ignes, uror venerabile numen;

      Dum loquor, heu, miserae viscera adusta crepant;

Et ferro mecum, saevis mecum ignibus actum est.

      Hinc lacrimae et gemitus, inde querela venit.

Viator

Qui Croesi extinxit flammas violentior himber,

20

      Ille idem extinguat, moesta Dryasti, tuas,

Et tibi succurrant Hyades pluvialibus astris,

      Nimbosusque suas funditet Auster aquas.