Giovanni Gioviano Pontano de amore coniugali 3, 4

Reference basis text: B. Soldati, 1902

Editing of the digital edition: M. Montalto

Other sections


Epithalamium in nuptiis Eugeniae filiae

Rura iterum te, Hymenaee, vocant. Quid in urbe moraris?

      Te lyra, te thiasi, te tua pompa manet;

En iterum laeta ad lusus et gaudia nota,

      En vocat ad teneros Antiniana sales;

5

En tibi formosae texunt nova serta puellae,

      Et tibi non solita carmina voce canunt:

"Te molles violae, te purpurei hyacinthi,

      Te rosa et assyrio sparsa liquore domus,

Nos te ad delicias cultae invitamus, et ipsi

10

      Invitant thalami, compositusque torus.

Quid cessas, Hymenaee? Tibi sua basia quaeque,

      Amplexusque suos quaeque puella parat;

En tibi tractandas damus has sine labe papillas,

      Sponsa quoque ipsa tibi nuda videnda venit,

15

Cui roseis diffusa genis nova purpura fulget

      Ac niveum in reliquo corpore candet ebur.

Talem Helenen sociae nudam videre puellae,

      Cum lavat ad fontis, blanda Theranna, tuos;

Talis et in viridi visa est requiescere prato

20

      Nondum experta viri Laodomia torum.

Ipsa quiescebat; placidae circum ora Napaeae

      Mulcebant somnos, flabra ciente manu;

Haec digitos, illa est tenerum mirata labellum,

      Fusus ut e niveo pectore candor eat,

25

Dumque alia extremum foemori subducit amictum

      Obstupuit raris conscia facta bonis.

Nec properas, Hymenaee? Nec est quod rura revisas?

      Nec praefert sanctas Antiniana faces?

Nec teneras tibi blanditias, nec carmina bella,

30

      Ingeminat nec: Hymen o Hymenaee, Hymen?

Mollis Hymen, Hymenaee, Hymen, Hymenaee, venito;

      En propera ad lusus, o Hymenaee, tuos.

Libat apis tenerum rorem, fluit atticus ille

      Inde liquor, dulci cerea mella favo;

35

Libat Hymen tenerum florem, inde et acidalius ille

      It liquor, in tepido munera grata toro.

En te septenae, felix Hymenaee, puellae

      Invitant cupido munera ad ista sinu,

En tibi acidalium spondent ad munera florem;

40

      Ipse leges, ipsi diffluet ille liquor.

Illa, vides, ut blanda oculis utque innuit ore,

      Flammeolum ut gestit laeta videre tuum?

Illa, vides, quos docta modos, quae carmina cantet,

      Offerat ut flores in tua dona suos?

45

Haec tibi purpureum stringit lasciva labellum

      Atque ait: Hunc rorem libo, Hymenaee, tibi.

Haec choreis tete in mediis suspirat, et aegro

      Ventilat ipsa tuas corde, Hymenaee, faces.

Haec tibi lacteolas, atque haec, atque illa papillas

50

      Nudat, et: Has, inquit, nudo, Hymenaee, tibi,

Has et delicias, haec oscula prima novosque

      Amplexus servo gaudia et illa tibi.

Fauste, veni, formose, veni, tibi nupta parata est

      Quaeque sinu veneres spiret et ore charin,

55

Ore charin veneresque sinu, ast, ubi eburnea lectum

      Intravit, spiret tum tibi veris honor,

Stillet et ambrosiae decus immortale, tibique

      Et Charitum et Veneris dona beata fluant.

Euge, veni, bone dive, veni, bone sancte, venito:

60

      Euge, venit sanctus, divus et ipse venit.

Nunc, age, culta quidem divo sis obvia mater,

      Et sanctum amplexu suscipe blanda tuo;

Sparge rosam, da serta deo, dic et bona verba,

      Oreque cum fausto carmina fausta cane.

65

Tu quoque felicis iam nacta, Aurelia, tedas,

      Ad primos postis compta sororis ades;

Hic Genium accipies, Genio sua munera fundes,

      Quaeque Cypros mittit quaeque sabaeus ager.

Casta quoque ad thalamos dux ipsa Hymenaeon amatos

70

      Duc castum, casto qua cubat ore soror.

Flammeolum ut Genio nitet atque ut coccina vestis,

      Vt decet in molli socculus ipse pede,

Quam gemma in digitis, ut sertum in fronte virescit,

      Ridet ut ipsa domus, tecta ineunte deo.

75

Plaudamus Genio, sociae, Geniumque salutet

      Cuncta domus, Genio plaudat et omnis ager;

Dicite io, domus omnis io, ager omnis et aer

      Dicat io, resonet longe Hymenaeus io,

Faustus Hymen, formosus Hymen, felix Hymenaeus

80

      Laeta canant, felix et sine lite torus:

Felici cum prole genus carumque nepotem

      Reddat avo, reddat pignora cara patri

Eugenia, et faciles ducat cum coniuge tedas,

      Quique amor est iuvenum, sit quoque et ipse senum.

85

Nunc, age, felicis cultor non segnis agelli,

      Cui sonat apposito fistula blanda sono,

Dic aliquid geniale deo, dic et bona nuptae;

      Nupta sono gaudet, carmine gaudet Hymen."

"Ipse diem solem ad rapidum cum torreor aestu,

90

      Vxor adest gelidas et mihi portat aquas;

Mox densas simul ad salices secedit uterque,

      Mecum Amor, at lateri coniugis haeret Hymen;

Hic nos iungit Amor, lusus Hymenaeus Amori

      Monstrat, et ad partes hic venit hicque suas.

95

Nocte quidem tenue ad lumen dum vellera pecto,

      Torpet et hiberno frigore fessa manus,

Hanc uxor refovetque sinu reficitque papillis;

      Somnus adest, lateri coniugis haeret Hymen;

Hic nos iungit Hymen, lassos mox repit in artus

100

      Somnus, init placidus pectora anhela sopor.

Muneris hoc, Hymenaee, tui est. Age, fistula, blandum

      Dic aliquid, quod rus quodque Hymenaeus amet.

Educit teneros foetus, fovet anxia nidum

      Mitis avis, fesso comparat ore cibum;

105

Ast illi, ut tenues plumae increvere, relinquunt

      Et nidum et matris dulcia rostra suae:

Ipsa suo natam in gremio fovet anxia mater,

      Educitque sinu sedulaque usque colit;

Ast illa ut viditque virum sensitque hymenaeum,

110

      Linquit laeta domum matris et ora suae.

Munus et hoc Hymenaee tuum est: tibi luce puella

      Comitur et formae sedula quaerit opem,

Nocte autem parat illecebras, parat oscula, dulcemque

      Amplexum et lusus deliciasque parat.

115

Vt tener aprico crescens hyacinthus in horto

      Ipse manu colitur, ipse rigatur aqua,

Illum aurae tepidique fovent sub sole calores

      Guttaque, nocturno quae vaga rore cadit;

At postquam culto nituit spectatus agello,

120

      Ipse tener domini carpitur ungue sui;

Sic tenera in molli crescit quae nata cubili

      Ipsa sinu matris, ipsa fovetur ope;

Hanc et munditiae thalami comptusque decentes,

      Hanc iuvat artifici purpura texta manu;

125

Sed postquam incaluitque toro cupiitque hymenaeos,

      Hanc vir ab iniecta vendicat ipse manu,

Asserit et sibi iure suam atque Hymenaeon ad aram

      Clamat: io munus hoc, Hymenaee, tuum est,

Munus et hoc, Hymenaee, tuum est. Age, candida, carmen

130

      Nunc itera atque sales, Antiniana, tuos;

Te domini, te cura et agri studiumque puellae,

      Te moveant thalami iura et amicus Hymen."

"Ne saevi, generose; tua est sine lite puella,

      Illa tibi placido est tota fovenda sinu;

135

Neve nega, formosa, viro, quod dulce rogarit,

      Ipse quidem dulci dulcia mente petet.

Sit pax, sed sine lite tamen sint murmura; uterque

      Pacem amet et pacis murmura uterque sonet.

Ne pugna, mihi care; nihil pugnare necesse est,

140

      Concedet blandis victa puella iocis;

Neve viro, mihi cara, tuo vestita repugna,

      Vestis obest rixae, rixa terenda ioco est.

Ludite; sed medio in lusu pax saeviat, ut pax

      Rixa sit, ut rixae pax eat ipsa comes.

145

Iam ludunt, geminata sonant iam murmura; postes

      Claudite; adesto tuis, sancte Hymenaee, focis.

Vos, nuptae, quibus est coniux suus, ite, parate

      Gaudia vestra viris et sua dona toris.

Vos quoque, virgineus chorus innuptaeque puellae,

150

      Omnia felici dicite fausta die,

Atque animo optatas iam iam praesumite tedas;

      Nanque sua et vobis gaudia servat Hymen."