1. ad Ambrosium Sibenicensem philosophum

Impia fors nostrum vexabat denique corpus,

      Non tamen exitio corpus inane dedit,

Vel quia me noluit melioribus addere fatis,

      Vel quia non uno tempore sceva premit.

5

Hei mihi, cum primum coepi sentire vapores,

      Iam caput ex stomacho qui petiere malo,

Hei mihi, cum sicco riguit mea lingua palato

      Bucchaque fastidit febre referta cibum,

Ignibus assiduis urgebat fervida febris

10

      Occupat et noctes scevior illa meas.

Hei mihi, tunc mecum clamabam saepe gemendo

      Poscoque decoctam saepius eger aquam.

Tangebat medicus vitalem pollice pulsum,

      Dicebat medicus: "Flammeus egror inest."

15

Cernebat croceos vitreo sub vase liquores,

      Purgando stomacho ferre iubebat opem.

Antyciram sumpsi, vomitumque moventia pocla

      Purgarunt succis viscera plena malis.

Interea bibulos coepi sentire calores

20

      Et memor offensum saepe timere deum.

Lux aderat dive, que tersit crine magistrum

      Et que purgavit crimina multa gemens.

Vt mea nota sacro facerem secreta ministro,

      Deposui tuta crimen in aure meum.

25

Heredes nostros legali robore scribo,

      Legoque sed tumulo carmina bina meo:

"Ius colui, Musas colui coluique beatos,

      Sisgoreo dicas, lector amice, vale!"

Nunc me restituit nostre deus ille saluti,

30

      Virgine qui natus, qui cruce passus erat.

Thura feram et grano fumabunt templa Sabeo

      Atque canam nostro carmina grata deo.

Tu, decus Ambrosi nostrum, mactato bidentem,

      Qualem pro nato saepe litare solent.

35

Quam si mactabis, nostro de more beato

      Cantabo dotes tempus in omne tuas.

 

2. ad Tydeum Acciarinum poetam

Neptuno pecudem mactavimus e grege nostro,

      Vt faveat velis, Acciarine, tuis.

Non sine versiculis sacram et iugulavimus agnam,

      Temperet ut rabiem ventus et unda suam.

5

Sanguine placantur pecudum pia numina quedam

      Placatumque magis carmine numen erit.

Eurydices coniunx plectro mulcebat Achivo

      Scevitiem venti, flumina, saxa, feras.

O utinam vires habuissent carmina nostra,

10

      O utinam nobis esset et ampla domus!

Pro te dictarem carmen, dulcissime vatum,

      Et mihi nunc pro te, crede, darentur opes.

Tu mihi Nisus eris, nec te tua sydera fallunt,

      Si cupis Eurialum, Nise, valere, vale!

 

3. Raphael Zovenzonius poeta

I, mea Musa, vocat Gorgis, qui rure beato

      Vivit, ad ambrosias i, mea Musa, dapes,

Pallas ubi Liberque pater docteque sorores

      Cunque corymbifera pulcher Apollo coma.

5

Vescimur incoctis nos glandibus, arrida fontes

      Lingua bibit, vilem dat mihi terra thorum.

Squallidus Illyricis versabor solus in antris,

      Solus agam miseros te sine, Musa, dies.

I, pete foelices, foelix mea Musa, penates,

10

      Est mihi cum duris fas habitare feris.

Cur contraxisti frontem? quid abire recusas?

      Quid premis amplexu flens mea colla tuo?

Non ego te mittam, mea sis comes usque licebit,

      Desine iam lachrymis sollicitare genas.

15

Tu veniam nostre dato, candide Gorgi, puelle,

      Que sine me non vult limine ferre pedem,

Amplius et nostram nolis tu arcessere Musam

      Ad te vel mecum, Gorgi, venire iube!

 

4. carmen ad Christum

Christus totius dominator orbis,

Virginis gaudens utero pudice,

Signa divino faciens triumpho,

Rector in orbe,

5

Christe Iudeam patiens catervam

Et crucis mortem tolerans prophanam,

Vt tibi totum pietate mundum

Conciliares.

Christe, qui victa nece suscitasti

10

Carneam formam pietate sumptam,

Vulneris plenam, deitate magnam,

Virgine natam.

Christe, regnator deus et creator,

Celicos lectis reserans triumphos,

15

Nube conclusus penitus volasti

Patris ad arces.

Christe, foelicem mihi da salutem

Et meam cernas lachrymam profusam,

Cerne pulmonis gemitus gementis,

20

Pectora cerne.

 

5. ad Marcum Bollanum pretorem

Magnum, Marce, decus Veneti, Bollane, senatus,

      Quem sortita virum patria nostra fuit.

Nam tua laetitiam nobis pretura gerebat,

      Cum te pretorem curia sacra dedit.

5

Venisti, pretor, miro expectatus amore,

      Publica res tali preside laeta fuit.

Vrbs tibi tota dedit plausum, sonitumque tubarum

      Adventu eripuit plurima bomba tuo.

Sunt data, Marce, tibi preture insignia, fasces

10

      Et tota votis urbe favente tuis.

Gaudebant cives Saturnia regna redire

      Et tecum laetos degere posse dies.

Spes nimium fallax, cupidos spes fallit amantes,

      Fallit et agricolas, fallit et illa feras.

15

Iuncta tibi fuerat Venetorum prole bonorum

      Moribus et forma Penthesilea decens.

Non sic cara viro fuerat Lucretia casta,

      Nec fuerat socio Penelopeque suo.

Mors rapuit nuptam, mors omnia nata prophanat,

20

      Hei mihi, crudelis mors cita, cruda nimis.

Te dolor inclusus constanti pectore vexat,

      Et fers pullatam, pretor, in urbe togam.

Nam dolor iste tuus dolor est communis in urbe,

      Moestitiam populus luget et ipse tuam.

25

Certe elegos lusi semper, miserabile carmen,

      Degebat miseros nam mea vita dies.

Te veniente quidem nostram, bone pretor, ad urbem

      Scribebam laetis Sapphica metra modis.

Laetitiam nostram mutavit funus amarum,

30

      Infoelix funus, Penthesilea, tuum.

Nam lyra nostra gemit crudeli funere demptam,

      Que fuerat longos digna videre dies.

Ipse doles, minuit tua sed constantia luctum,

      Quod populus laudat semper ad astra ferens.

35

Pone, rogat populus, totas de corde querellas,

      Tu sic moestitie, Marce, levamen eris.

Civibus esto tuis foelix, clarissime pretor,

      Estoque iustitie cum probitate tenax!

Esto mihi misero et nostris tutella Camoenis,

40

      Pulsabo nostram saepius ipse lyram.

 

6. ad Symonem Diphnycum theologum

Scripsi multa dolens, Symon, generosa propago,

      Dedite stigmiferi numinibusque dei.

Non cesso miseras vates resonare querellas,

      Hei mihi, sunt vite stammina nigra mee.

5

Iam dudum flevi crudelia funera fratrum

      Et pressit nostras lachryma multa genas.

Et solitus Turcus nostris accurrere campis

      Turbavit querulo carmina nostra sono.

Melpomene citharam pulsabat moesta gementem,

10

      Cum mala vexabat pectora nostra lues.

Fugerat extremo fato pretoria coniunx

      Et cecinit tristes nostra Thalia modos.

Hei mihi, perpetui vexabor carmine luctus,

      Nec me solari nunc valet ulla quies.

15

Predia Virgilii Romanus miles habebat,

      Reddita Pyerio sunt tamen illa viro.

Arva paterna mihi civili lege relicta

      Heu rigor eripuit scevitiesque mala.

Magnaque ditavit Ciceronem Roma disertum

20

      Atque humilis Cicero consul in urbe fuit.

Me civem civis sacro spoliavit honore,

      Foelices doluit vivere posse dies.

Vrbem Antenoream, que me donavit honore,

      Foelicem memoro terque quaterque deam.

25

Qua tibi lege querar, dulcissima patria, de te,

      Que miserum crucias et sine lege vides?

Non cemis nigrum me, patria terra, Sinonem,

      Famosa certe qui cruce dignus erat,

Nec me damnasti Paridem virtute carentem,

30

      Nam fueram semper tyro, Minerva, tuus.

Delia nulla fuit, fuerat vel Cinthya nulla,

      Fabula vel de me nulla Corinna fuit.

Blanditie nostre fuerant sacra virgo Diana,

      Nec colui numen, Cypria blanda, tuum.

35

Nec fixi precio, nec patria iura refixi,

      Tanthaleis careo Sysipheisque malis.

Sentio Pyerios in me sine lege furores,

      Vos nimis iratas arbitror esse deas.

Me vobis dederam teneris studiosus ab annis,

40

      Carmina nam vobis versiculosque dabam.

Nunc tamen ipse magis sacrorum iura colebam

      Non memor Aonidum Pyeridumque chori.

Parcite, Pyerides, stimulo vicistis acuto,

      Iuribus en positis carmina scribo dolens.

45

Castalides fuerant nostrorum causa dolorum,

      Conqueror et miseros continuasse dies.

Certe ego vexatus tolerarem cuncta poeta,

      Omnia, que nostri causa doloris erant.

Sed, rogo, quis vates fictos toleraret amicos?

50

      A, pereat simulans hostis amicitiam!

Nisus et Euriali perierunt tempora cari,

      Quos mirata fuit denique prisca fides.

Lelius in sacro semper vivebat amore,

      Scipio testis erat tempus in omne gravis.

55

Aonides, nimium nostros lacerastis honores,

      Parcite Pyerio, parcite, queso, viro!

Parcite iam nostris, foelix, rogo, turba, querellis,

      Non ego vos linquam Castaliosque lacus.

Carmina dictabo, Musas venerabor amantes,

60

      Nec mittam sylvas, pulcher Apollo, tuas.

Tu quoque parce meo, dominans fortuna, dolori,

      Et vates lyricis ipse sonabo modis.

Nec me iam laceres, nec me, scevissima, vexes,

      Nec des Plutoni Tartareoque cani.

65

Ipse relegatum Nasonem saepe beavi

      Inter Sauromatas barbaricosque Getas.

Filia Pasiphaes scopulis neglecta marinis

      Visa fuit foelix saepius ipsa mihi.

Conqueror, invidi miseris miserabilis ipse,

70

      Saepius invidi foemineisque malis.

Tu, precor, antydotum tribuas, doctissime Symon,

      Si potis es curas ipse levare meas.

 

7. contra ingratum

Euryali formam superas, ingrate, superbam,

      Euryalus veluti non tamen ipse places.

Tuque, ingrate, licet Pellide stemmata vincas,

      Tersites tamen es moribus ipse malis.

5

Caedit magna tibi Romani copia Crassi,

      Pauperiem Codri sed magis ipse velim.

Non tibi Persarum lex est, ingrate, timori,

      Lex te Persarum perdat, inique, nimis.

Nil tibi cum Musis, Charites tibi nulla dedere,

10

      Nil tibi cum Nymphis deliciisque sacris.

Te, puto, Tisiphone genuit vel Cerberus ipse,

      Tisiphones habeas Cerbereasque domos.

 

8. ad Ambrosium Sibenicensem philosophum

Doctor Ambrosi, Sibenica proles,

Patrie sydus probitate fulgens,

Te lyre nostre resonabo cantu:

Musa, faveto.

5

Tu dei veri celebrator almus,

Qui potens celsa volitans ab arce

Perditum mundum docuit sacrati

Lumina verbi.

Dicta sacrorum tibi sunt aperta,

10

Scripserat quicquid sacer ille Aquinas

Sive doctorum specimen minorum,

Scotia proles.

Atque tu figis logycas sagittas

Et datas in te bene tu repellis,

15

Copia rerum penitus refulges

Philosophie.

Verba conscribis bene tu Latina

Tullio magno duce vel magistro

Et tibi, vir, sunt, celebrande, leges

20

Iustiniane.

Tu faves nostris, venerande, Musis

Et dies longos mihi tu precaris,

Pro quibus pinguem iugulas iuvencam

Atque bidentem.

25

Pro tuis oro meritis poeta,

Sit tuo foelix Lachesis vigori,

Saeculum post hoc videasque campos

Elysiorum.

 

9. ad Paulum Rippam pretorem

Paule, magistratus dignissime, Rippa propago,

      Principium cuius Mantua clara fuit.

Rippa domus fuerat dominans tibi, Mantua foelix,

      Est modo sed Venete gloria facta toge.

5

Rippaque perpetuis virtutibus ipsa nocebit,

      Quas paris officio, Paule serene, tuo.

Magnanimus Veneta tu dux in classe fuisti

      Et tua cum magna laude triremis erat.

Miles erat fortis, qui remo pelleret undas

10

      Et qui barbaricis bella cruenta daret.

Est honor iste tuus, nam, si dormisset Vlixes,

      Dormisset pigro tota caterva viro.

Vidisti veniens Sibenicam pretor in urbem

      Prorsus ob adventum gaudia facta tuum.

15

Te gaudet populus, miseri letantur in urbe

      Et mea laetitiam clauda Camoena sonat.

Credimus Astream tecum venisse micantem,

      Credimus et Charites ducere posse choros.

Dique tuis faveant, pretor iustissime, coeptis

20

      Erigoneque decens nunc tua sceptra regat!

 

10. de miseriis amantium

Sunt tua dura nimis, scevissime, castra, Cupido,

      Et laudat signum nulla caterva tuum.

Est tibi vexillum Tyrio sub murice tinctum

      Signaque vexilli sanguinolenta tui.

5

Sanguinolenta tui vexilli signa feruntur,

      Vlceribus gaudent tella Cupidinea.

Signa ferunt pictum, presigne Cupidinis, arcum,

      Signa ferunt etiam spicula dura nimis.

Est tibi ductori quam maxima copia gentis,

10

      Te duce que semper bella tacenda gerit.

Proque tuba cytharam mos est pulsare canoram,

      Pro plausu molles edere saepe sonos.

Pro galea tinctam mos est deferre tyaram

      Ferre unguentatam molliter atque comam.

15

Militibusque tuis fas est portare lacernam,

      Pro torace tuo pulchra lacerna viro est.

Militis hasta tui munus presigne rosarum

      Vel calamus pingens mollia metra nimis.

Et gaudet speculo teneram spectando figuram,

20

      Pro scuto speculum miles amator habet.

Militibus sunt arma tuis male tuta, Cupido,

      Militis et certe proditor ipse tui es.

Cornua tu lunas et turmam figis inertem,

      Sentit ut in magno vulnera facta rogo.

25

Sceve Cupido, Iovem domuisti vulnere ceco,

      Miles erat quando Iuppiter ipse tuus.

Tu ductor Martis Mavortia pectora laedis,

      Vulneris et tanti testis Apollo fuit.

Pyramus in flamma ceciditque Cupidinis arcu,

30

      Mora notant lesi sparsa cruore viri.

Et Paris infoelix tanto guadebat in ictu,

      Sed Paridis fiamma, regia Troia, cadis.

Tu capis intactam tenero sub Marte iuvencam

      Et tandem blando cogis amore mori.

35

Heu mihi, nunc, fateor, patitur mala multa, Cupido,

      Militie molli dedita turba tue.

Cura gravis nimium vexans noctesque diesque

      Et nimium languet pectus in igne furens.

Sive cibum carpit vincentis miles Amoris,

40

      Pectore in ardenti fixa sagitta manet,

Dulcia seu Bromio consummit pocla ministro,

      Fortius in bibulo pectore torquet amor.

Si venit interdum cupiens sacra liba videre,

      Vritur infoelix nec memor ipse dei.

45

Vulnere defessus si forte vagatur in urbe,

      Querit amans sociam vulneris ipse suam.

Tempora si placidam tribuunt nocturna quietem,

      Occurrunt misero somnia multa viro.

Dormit miles amans et clausis cernit ocellis

50

      Saepius et loquitur verba iocosa tacens.

Saepe audit gratas voces fallente sopore,

      Saepius et lachrymas fudit ineptus amans.

Tangere dormitans ardet sua gaudia amantem,

      Tangendo tangit candida lina thori.

55

Fallitur infoelix properans et ad oscla puelle,

      Nam dare saepe solet basia falsa sopor.

Protinus assurgens, quem somni cura fefellit,

      Exit et optatam Phylida querit amans.

Nec timet inmensas errans de nocte procellas,

60

      Hei mihi, nocturnam nec timet ille nivem,

Nec propriam curat sub ceco vulnere vitam,

      Hei mihi, sunt dura castra, Cupido, tua.

Omnia tu superas et sunt sine lege ministri,

      Quos retines signo, dure Cupido, tuo.

65

Ipse Iovem magnum fecisti, perfide, taurum,

      In Veneris lecto Martia corda domas.

Cecus amor docuit fratrem te, Biblis, amare,

      Vita tibi turpis, mors quoque turpis erat.

Tu Myrram vetito perdis sub amore, Cupido,

70

      Patris in amplexu nata nephanda fuit.

Egregius forma contactus amore Hiacynthus

      Turpiter ex puero foemina factus erat.

Legeque nature quamvis damnata voluptas

      Est concessa tamen lege, Cupido, tua.

75

Lex tua deformis, Veneris quoque digna marito,

      A pereant leges, magne Cupido, tue.

Ille erit infoelix, tua qui vexilla sequetur,

      Infoelix semper militis esca tui est.

 

De diebus festis

 

11. Ianuarius

Nil mihi cum veteri Romane gentis honore,

      Quem canit in fastis Naso poeta suis.

Vana superstitio dominorum namque Quiritum

      Et fuit eterne relligionis inops.

5

Maxima festa sono totum digesta per annum,

      Que populo veri sunt veneranda dei.

Pompilius Ianum perfecit mensibus anni,

      Incipit a Iani mense poeta canens.

Principium nostris sunt Iani tempora coeptis,

10

      Ordinibus priscis convenit ordo novus.

Prima dies Iani toto celeberrima mundo est,

      Qua deus incisa carne puellus erat.

Nomen et excelsum nostre tulit ille salutis,

      Vera salus Iesus nomine dictus erat.

15

Nec se iam tanto iactabit nomine quisquam,

      Nomen ad hoc semper flectitur omne genu.

Sexta dies Iani est, qua stella novella reduxit

      Virginis ad partum regia dona sacrum.

Est quindena dies decima cum luce biformis

20

      Ad decus ensiferi facta beata dei.

 

12. Februarius

Februa post Ianum veniunt cito tempora nobis,

      Laetitiam nobis februa festa dabunt.

Altera lux mensis totum radiata per evum est.

      Qua tulit ad templum virgo serena deum.

5

Illuxit mihi clara dies duodena canenti,

      Qua doctor Patava factus in urbe fui,

Et referens grates nostro cum carmine Christo

      Tempus et hoc inter maxima festa cano.

Vndenaque die geminata mense sub isto

10

      Claviger in sacra sede triumphus erat.

Ter octava dies numero numerata sub isto

      Sortibus electum lux dabit ista novum

Ieiunique caput veneratur temporis ipsum,

      Quo sacer ad cinerem cuncta redire docet.

 

13. Martius

Ieiune nimium Martis venere Calende,

      Cum quadraginta sint sine carne dies.

Doctorale caput triplici diademate cinctum

      Bissenam potuit Martis habere diem.

5

Quintaque Mavortis decimam geminando fenestram

      Virgineum ventrem voce tumere facit.

Palma dabit festum et ramus viridantis olive,

      Quo canit humanum parvula turba deum.

Prebuit etemos nobis tua coena triumphos

10

      Instituitque sacrum, Christe benigne, cibum.

Illa dies colitur lachrymoso plena dolore,

      Qua deus humano corpore passus erat.

Vulnera flete dei mecum, mare, sydera, tellus,

      Lugeat et nigra flamen in ecclesia.

15

Queso, meis oculis date nunc, date flumen aquarum,

      Ipse creatoris flebo poeta necem.

Christe, tui nobis lux est veneranda sepulchri,

      Mors tua sed nostre vita salutis erat.

Divino radio festum pascale refulget,

20

      Quo deus in proprio funere victor erat.

 

14. Aprilis

Martius Aprilem generat, quo prata virescunt

      Et portat gemmas arbor aperta suas.

Idibus exactis iunctis bis quinque fenestris

      Cum clipeo veniet divus ad arma datus.

5

Quinta dies decimam geminando mense sub isto

      Alligero gaudens ipsa leone venit.

 

15. Maius

Pulcher Maius adest roseo comitatus odore

      Festaque formosus splendida Maius habet.

Florida lux Mais semper celebranda Calendis,

      Hec tamen electis festa duobus erit.

5

Tercia lux mensis festum solenne datura est,

      Qua fuit inventum luce salutis opus

Electosque docens Christus volitavit in altum

      Talis et est toto festus in orbe dies.

Filius eterni residendo patris in arce

10

      Flantis in adventu gaudia mira dedit.

Nomina trina dei venerantur cuncta creantis,

      Est tamen eternus unus in orbe deus.

Est quoque magna nimis sacri veneratio festi,

      Quo colitur celso victima plena deo.

 

16. Iunius

Iunius inmensi venit cum fruge caloris

      Festaque letitie Iunius ipse dabit.

Idibus Antoni Patava veneratur in urbe

      Et colitur multo lumine sacra dies.

5

Sex dedit illa dies Greca sub imagine delthas,

      Qua nitet agnigeri festus in orbe dies.

Viginti nonum numerum super adde diebus,

      Claviger et Paulus scerta sacrata ferent.

 

17. Iulius

Iulius ardenti mundum cum sole videbit,

      Producit festas Iulius ipse dies.

Mensis in istius preclara luce secunda

      Agnigeri matrem virgo videre venit.

5

Quinque quater numera geminas addendo fenestras,

      Fas erit et flentem cernere posse deam.

Lux bisdena dabit cumulatis quinque diebus

      Cum baculo divum semper ad astra datum.

 

18. Augustus

Venit et Augustus plenus crescentibus uvis,

      Augustus festas et dabit ipse dies.

Augusti nobis Nonarum tempora prestant

      Virginis ad laudem festa beata nimis.

5

Laurifer advenit decima cum luce levita,

      Qui fuit ardenti martyr in igne gravis.

Altera post Idus lux est veneranda per orbem,

      Qua fuit angelicis virgo recepta choris.

Quinque dies generans huius vigesima mensis

10

      Laetatur festo, Bartholomee, tuo.

Et bisdena dies coniunctis octo diebus

      Ad decus Aurelii sacra docentis erit.

 

19. September

Septimus a Martis numerando mense refulget,

      Cum festis mundo dulcia musta dabit.

Tercia post Nonas, sacratus virginis ortus,

      Cantabit toto carmen in orbe novum.

5

Idibus ad laudem nostrum natale Tonantis

      Surgit et ad magni gaudia sacra dei.

Post Idus octava dies preclara nitebit,

      Namque dies hominis festa volantis eriL

Musarum numerum bisdenis adde diebus,

10

      Sub pede libriferi perfidus hostis erit.

Vltima Septembris magno veneratur honore

      Ad decus excelsi condita Hieronymi.

 

20. October

Venit et October ventis imbutus aquosis,

      Mensis et hic nobis candida festa dabit.

Quarta dies rutilat Francisci lumine claro,

      Stygmiferi toto nomen in orbe viget.

5

Lux octava dabit iusti Symeonis honores,

      Qui senior natum vidit in orbe deum.

Tercia post Idus toto lucebit in evo

      Ad decus Alligeri facta beata bonis.

Octoque viginti claris super adde diebus,

10

      Ista quidem electis festa duobus erit.

 

21. November

Celicolas cunctos veneratur prima Novembris

      Prestat et eterno sic decus omne deo.

Altera lux umbras tenebroso carcere clausas

      Placat et optata quippe iuvantur ope.

5

Mensis in undeno celebratur lumine festum

      Ad decus egregii militis atque pii.

Portabit iungens quintam vigesima lucem

      Laetitiam dive, quam rota perdiderat.

Vltimus Andree festum presigne coronat,

10

      Nunc gaudens celsi qui tenet astra poli.

 

22. December

Festa dabit nobis Nicolai sexta Decembris,

      Qui favet in pelago connubiisque sacris.

Ambrosii nomen, toto venerabile mundo,

      Septima sacra dies cantat honore pio.

5

Gaudia prestabit nobis octava Decembris,

      Qua concepta die virgo serena fuit.

Tercia post decimam lux est veneranda Lucie,

      Protinus ad laudem facta, Lucia, tuam.

Post Idus octava dies fulgebit in evo

10

      Ad decus electi, vulnera qui tetigit.

Nempe diem natalis habet vigesima quinta,

      Quo deus intacta virgine natus erat.

Stephanus inmensum sequitur natalis honorem

      Nomine pro Christi plurima saxa ferens.

15

Post sequitur volitans alti Iovis alta volucris

      Numine prestante celica multa canens.

Infantum pia turba deum sine labe sequuntur

      Et laudes sparso sanguine saepe sonant.

Vltima Silvestri veneratur festa Decembris

20

      Cumque sua finem luce December habet.

 

23. ad Belgrammonum Iustinopolitanum

Censuram placuit tuam videre,

Qua nostram modo iudicas Camoenam,

Non quod me trutina tua probaris

Scribentem lachrymas, choros, amores,

5

Sed, Belgrammone, copiose scriptor,

Vt cernam genii tui nitorem.

Prudentem bene tu sapis Minervam,

Sydus Mercurii favet diserti,

Laurum Melpomene dabit capillo.

 

Giliberthi, artium doctoris ac fortunae privigni,
clarissimi doctoris Georgii Sisgorei iudicium in hec

Carmina laudamus sacro perfusa liquore,

      Factaque Cyreo vertice Musa tua est.

Tu, vates venerande, potes superare canendo

      Meonidem, solus cum Cicerone sapis.

5

Non celebres sacros vidisti frustra poetas,

      Quem dederit tantum Dalmata lingua decus.