Me referant parvum, cupiantque negare volucrem,
Necquicquam factum, vel quid inane ferant.
Dicar vel pecudi stimulus, pecudumve magistro
Ille meo vivit munere, non meritus.
5
Ne pereat recubans pastor meus ictibus hydrae
Conteror, immeritus deditus ecce neci.
Quassor et ad Stygias tenuis mage differor umbras,
Pastori factus, non mihi vita salus.
Sed qui me novit maior mihi gratia: summos
10
Ad caelos laudes pertulit usque meas.
Virgilius: regum tuba clarior ille ducumque,
Illi materies uber et ampla fui.
Sic vires de me iuvenis exercuit omnes
Ingenii nervos experiensque suos.
15
Et tu parve pulex nimiumque moleste puellis
Tale quid es mecum nactus, at ipse minor.
Tu minor atque niger plus quam sim diceris esse
Quemque vel incautum pressit et atra manus.
Vt parvus fueris, quo sis infestus amicis
20
Ingenium vati parve dedisse potes.
Estque tibi clarus paulo minor, ac mihi verum
Pace tua dico forte poeta datus.
Vtque minor culice es, sic sit tuus ille poeta
Inferior nostro carmine parve pulex.