Boethius consolatio Philosophiae 1, 1

Reference basis text: L. Bieler, 1984

Editing of the digital edition: A. Agnesini, 2009

Data insertion and check: P. Galligani


1.

Carmina qui quondam studio florente peregi,

      Flebilis heu maestos cogor inire modos.

Ecce mihi lacerae dictant scribenda Camenae

      Et ueris elegi fletibus ora rigant.

5

Has saltem nullus potuit peruincere terror

      Ne nostrum comites prosequerentur iter.

Gloria felicis olim uiridisque iuuentae,

      Solantur maesti nunc mea fata senis.

Venit enim properata malis inopina senectus

10

      Et dolor aetatem iussit inesse suam.

Intempestiui funduntur uertice cani

      Et tremit effeto corpore laxa cutis.

Mors hominum felix quae se nec dulcibus annis

      Inserit et maestis saepe uocata uenit.

15

Eheu, quam surda miseros auertitur aure

      Et flentes oculos claudere saeua negat!

Dum leuibus male fida bonis fortuna faueret

      Paene caput tristis merserat hora meum;

Nunc quia fallacem mutauit nubila uultum

20

      Protrahit ingratas impia uita moras.

Quid me felicem totiens iactastis, amici?

      Qui cecidit, stabili non erat ille gradu.