Tityrus ut quondam patulae sub tegmine fagi
Volueret inflatos murmura per calamos,
Praestitit afflicto ius uitae Caesar et agri,
Nec stetit ad tenuem celsior ira reum;
5
Sed rus concessum dum largo in principe laudat,
Caelum pro terris rustica Musa dedit,
Nec fuit inferius Phoebeia dona referre:
Fecerat hic dominum, fecit et ille deum.
Et tibi, Flacce, acies Bruti Cassique secuto
10
Carminis est auctor qui fuit et ueniae.
Sic mihi diuerso nuper sub Marte cadenti
Iussisti, uictor, uictor ut essem animo.
Seruiat ergo tibi seruati lingua poetae
Atque meae uitae laus tua sit pretium.
15
Non ego mordaci fodiam modo dente Maronem
Nec ciuem carpam, terra Sabella, tuum.
Res minor ingenio nobis, sed Caesare maior;
Vincant eloquio, dummodo nos domino.