327.
Haec quoque contortis stringens effamina nodis,
Qua sine nil sequitur nilque repugnat item,
In coetum superum ueniens primordia fandi
Aduehit et scholicum praestruit axioma
5
Ambiguis memorans uocem consistere uerbis,
Nil normale putans, ni fuat associum.
Sed licet ipse modos demum bis quinque profatus
Pallens afflictim uerset Aristoteles,
Stoica circumeant ludantque sophismata sensus
10
Perdita non umquam cornua fronte ferant,
Chrysippus cumulet proprium <et> consumat aceruum
Carneadesque parem uim gerat helleboro,
Nullus apex tot prole uirum par accidit umquam,
Nec tibi tam felix sortis honos cecidit:
15
Inter templa deum fas est, Dialectica. fari
Et Ioue conspecto iure docentis agis.